Często w przypadku problemów finansowych zwracamy się o pomoc do rodziny. Należy jednak pamiętać, że poza szczególnymi przypadkami, może to skutkować koniecznością zapłacenia podatku.
Zazwyczaj osoby z najbliższych kręgów, tj. rodziny i bliskich znajomych pożyczają sobie pieniądze nie sporządzając przy tym odpowiedniej umowy. Warto to robić, zwłaszcza dla wszystkich kwot powyżej 500 zł. Przede wszystkim, ma to nas ochronić od utraty przechodzącej z rąk do rąk sumy. W przypadku, kiedy wierzyciel będzie starał się zerwać z nami kontakt lub będzie opóźniał się ze zwrotem, możemy zwrócić się do sądu. Bez sporządzonej umowy, ani nawet pokwitowania odbioru pieniędzy, ich odzyskanie może być niemożliwe.
Dlatego też, warto spisać prostą umowę, która będzie zawierała dane obu stron, sumę oraz termin zwrotu. Gdy będzie on ustalony, nie można o oddanie kwoty wnioskować wcześniej. Jeśli takiej daty nie ustalimy, od momentu żądania pieniędzy musi minąć sześć tygodni, zanim będziemy je egzekwować na drodze prawnej. Do tego, należy pamiętać że najbezpieczniej nie przekazywać gotówki, a dokonywać wpłaty pieniędzy poprzez przelew bankowy, pocztowy lub inny udokumentowany odpowiednim potwierdzeniem. Jeśli mimo wszystko wolimy znajomemu dać pieniądze do ręki, koniecznie sporządźmy chociaż pokwitowanie z konkretną sumą i podpisami.
W przypadku, w którym zgłosimy się do sądu, zostanie sprawdzone, czy opłacony był podatek od pożyczki. Normalnie wynosi on 2% i ciąży na pożyczkobiorcy, jednak jeśli przy kontroli okaże się, że nie był uiszczony, wtedy urasta dziesięciokrotnie, do kwoty 20%. Aby tego uniknąć, należy zawczasu odpowiednio udokumentować należności, do czego posłużymy się formularzem PCC-3.
Najbliższa rodzina jest jednak zwolniona z podatku za pożyczki w swoim kręgu do pewnej kwoty. Reguluje to art. 9 pkt. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:
1) 9637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2) 7276 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3) 4902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
Trzeba jednak zwrócić uwagę na zapis mówiący, że jeśli pożyczamy pieniądze kolejny raz od jednej osoby, kwota sumuje się z pożyczkami zaciągniętymi przez ostatnich 5 lat. Należy więc uważać, żeby łączna wartość nie przekroczyła wymienionych powyżej kwot. Jeżeli chodzi o same przynależności do grup podatkowych, także reguluje to omawiana ustawa:
1) do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2) do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3) do grupy III – innych nabywców.
Pamiętajmy więc, że w przypadku każdej pożyczki warto sporządzać odpowiednią umowę. Należy też wypełnić deklarację podatkową i w przypadku zwolnienia od opłat, wpisać odpowiednią, zerową wartość. Jeśli macie wątpliwości co do ulg lub sposobu nawiązywania umowy, a także postępowania w przypadku późniejszych roszczeń, warto poradzić się prawnika. Współpracujący z nami specjaliści przyjrzą się każdemu przypadkowi i doradzą jak działać, aby nie spotkać się z problemami zarówno ze strony urzędu skarbowego, jak i wierzyciela czy dłużnika. Zachęcamy do przesyłania problematycznych kwestii na adres kontakt@bezprawnik.pl – zapoznamy się z nimi i w możliwie najkrótszym czasie prześlemy szczegółową analizę.
Zdjęcia pochodzą z shutterstock.com
