Kobiety w ciąży często mają problem z powiedzeniem pracodawcy o tym, że spodziewają się dziecka. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy ich obecność w pracy jest często wręcz niezbędna, a pozostawienie swoich obowiązków na dłużej skutkuje pojawieniem się różnych problemów. Czy zatem kobieta powinna jak najszybciej powiadomić szefa, że jest w ciąży?
Czy Kodeks Pracy reguluje, kiedy kobieta powinna powiedzieć pracodawcy, że jest w ciąży?
Nie istnieją regulacje prawne, które nakazują, kiedy kobieta powinna powiadomić pracodawcę o tym, że spodziewa się dziecka. Jednakże lekarze przeważnie radzą, aby powstrzymać się z informowaniem przełożonego do końca pierwszego trymestru, ponieważ wówczas mniej prawdopodobne jest poronienie. Oczywiście, jeśli kobieta trudni się pracą fizyczną bądź inną, której wykonywanie narażałoby na utratę dziecka, warto tę rozmowę przeprowadzić wcześniej.
Pracownica powinna podczas rozmowy z szefem powiedzieć w którym jest miesiącu ciąży i na kiedy ma zaplanowany poród. Trzeba przedstawić zaświadczenie lekarskie informujące o swoim stanie. Może ono być wystawione przez dowolnego lekarza, nie tylko ginekologa. Sam wynik USG jest niewystarczającym potwierdzeniem. Jeśli planuje się jeszcze pozostać w firmie, warto powiedzieć o tym pracodawcy, który prawdopodobnie będzie poszukiwał zastępstwa. Dzięki temu wydłuży się czas na znalezienie nowego pracownika.
Okres ochronny w pracy dla kobiet w ciąży
Po poinformowaniu pracodawcy o ciąży, następuje rozpoczęcie ochrony warunków zatrudnienia. Pracodawca musi przestrzegać tych przepisów nawet wówczas, gdy kobieta nie powiadomi go o swoim odmiennym stanie, ale ciąża jest dosyć widoczna. Jeśli przełożony nie będzie uwzględniał tych zasad, poniesie odpowiedzialność za brak respektowania regulacji prawnych związanych z ochroną warunków zatrudnienia kobiet ciężarnych. Jednak nie ma to związku z tzw. szczególną ochroną trwałości stosunku pracy, ponieważ ważny jest wówczas sam fakt, że kobieta jest w ciąży, a nie tylko świadomość o tym.
Kategorycznie nie można zatrudniać kobiet w ciąży:
- w porze nocnej,
- w godzinach nadliczbowych,
- w systemie przerywanego czasu pracy,
- poza stałym miejscem pracy.
Jeżeli kobieta posiada zatrudnienie na stanowisku, gdzie praca w nocy jest standardowa, pracodawca jest zmuszony zapewnić jej możliwość wykonywania innego zajęcia w porze dziennej. Jeśli jest to niecelowe bądź po prostu nie ma takiej możliwości, pracownica pozostaje zwolniona z obowiązku świadczenia pracy (zachowuje wówczas prawo do swojego wynagrodzenia). Tak samo sprawa wygląda, gdy kobieta będąca w ciąży wykonuje prace uciążliwe, szkodliwe bądź niebezpieczne, mogące niekorzystnie wpływać na jej zdrowie bądź przebieg ciąży.
