7 kwietnia wejdzie w życie nowelizacja Kodeksu pracy. Jedna ze zmian dotyczy wolności pracy. Pracownicy będą mogli już bez przeszkód wykonywać pracę na rzecz więcej niż jednego pracodawcy – choć pod pewnymi warunkami.
Pracownik może mieć dwóch pracodawców
Nie wszyscy pracownicy mogą zdawać sobie sprawę z tego, że nowelizacja Kodeksu pracy – wchodząca w życie już 7 kwietnia – wzmocni ich prawo do jednoczesnego zatrudnienia lub wykonywania pracy na innej podstawie u innego pracodawcy. Ustawodawca zdecydował się na dodanie art. 26(1):
§ 1. Pracodawca nie może zakazać pracownikowi jednoczesnego pozostawania w stosunku pracy z innym pracodawcą lub jednoczesnego pozostawania w stosunku prawnym będącym podstawą świadczenia pracy innym niż stosunek pracy.
§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się:
1) w przypadku określonym w art. 1011 § 1;
2) jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej.
Co ma na celu dodanie tego przepisu? Przede wszystkim – potwierdzenie prawa, które pracownicy w rzeczywistości mieli już wcześniej, a które wynikają zarówno z konstytucji, jak i wcześniejszych przepisów Kodeksu pracy. Po pierwsze – konstytucja każdemu zapewnia wolność wyboru zawodu, jego wykonywania, a także miejsca pracy. Po drugie – art 10 Kodeksu pracy określa, że każdy ma prawo do swobodnie wybranej pracy i nikomu, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie, nie można zabronić wykonywania zawodu.
Pracownik może mieć zatem dwóch pracodawców – ale pod warunkiem, że dodatkowa praca nie będzie kolidować z dotychczasowym zatrudnieniem i nie wpłynie w żaden sposób na sumienne wykonywanie obowiązków u pierwszego pracodawcy. Pracodawca może natomiast zakazać pracy w innej firmie, jeśli spełnione zostałyby przesłanki konkurencji. Zgodnie z art. 101(1) par. 1 Kodeksu pracy w zakresie ustalonym w odrębnej umowie, pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy czy świadczyć pracy na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność.
Nie ma znaczenia, czy dodatkowa praca będzie wykonywana w ramach UoP, czy może B2B
Przepisy nie ograniczają natomiast tego, na podstawie jakiej umowy pracownik będzie wykonywać dodatkową pracę, co wynika wprost z przytoczonego przepisu, który został dodany do kodeksu. Tym samym pracownik może równie dobrze być zatrudniony na podstawie dwóch umów o pracę u dwóch różnych pracodawców. Z takimi sytuacjami najczęściej będziemy mieć do czynienia, gdy ktoś pracuje na pół etatu w jednej firmie i chciałby zatrudnić się równocześnie w innej – także na pół etatu. Nie ma również żadnych przeciwwskazań, by pracownik podjął dodatkową pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej czy np. w ramach kontraktu B2B w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
