Polska Agencja Prasowa wskazuje słowa szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Michała Dworczyka. Ten zaapelował o to, by groby odwiedzać na początku listopada (rozkładając wizyty na kilka dni), bądź też pod koniec października. Wskazał, żeby nie był to dzień 1 listopada.

Szef KPRM dodaje, że zasadnicza sprawą jest:

Podkreślmy, że Michał Dworczyk zachęca i namawia, ale nie zakazuje. Rządzący nie zamykają cmentarzy na chwilę obecną.

I opinie są różne, ale w mojej opinii władza cmentarzy nie zamknie. Co więcej, 1 listopada będą one pełne ludzi - chociaż z pewnością mniej zatłoczone niż rok czy dwa lata temu.

Jakiś czas temu napisałem felieton o zakazie wesel podczas epidemii. W komentarzach - głównie tych na facebooku - zawrzało, co jedynie potwierdziło mój punkt widzenia. Obostrzenia w kontekście wesel są odbierane przez część społeczeństwa z oburzeniem, a nawet agresją. Chodzi tutaj przecież o tradycję - w tym szerokim ujęciu.

Na podobnej zasadzie działa zakaz sprzedaży alkoholu. Trudno oczywiście spożywanie alkoholu zaliczyć do kanonu polskiej tradycji jako takiej, jednakże wielość żartów i powiedzonek związanych nawet z wybielaniem alkoholizmu, czy nieodłącznością tego narkotyku w odniesieniu do spędzania wolnego czasu, także podczas uroczystości, skutkuje podobną reakcją społeczną. Propozycja zakazu sprzedaży alkoholu od godz. 19:00 poskutkowała zatem dosyć istotnym wzburzeniem, wskazującym nawet na bezsensowność wprowadzenia tego rodzaju regulacji.

Podobnie sytuacja się ma w kontekście Wszystkich Świętych. Nie porównuję oczywiście tego święta ze społecznym postrzeganiem alkoholu, jednakże odwiedzanie grobów 1 listopada jest wpisane w kanon bardzo szeroko pojętej polskiej tradycji, nawet wśród osób niebędących katolikami.

Odebranie społeczeństwu czegoś, co "robiło się zawsze", przez znaczną część z pewnością nie zostanie odebrane odpowiednio. Uznane może zostać ponadto za jawny atak na tradycję, czego władza - stojąca, jak sama mówi, na jej straży - panicznie się boi, bo właśnie tym wygrywa wybory.

Część osób, która zdroworozsądkowo podchodzi do zagadnienia pandemii i która rozumie, że skupianie się w jednym miejscu wielu osób, często starszych, nie jest ani bezpieczne, ani obojętne dla zdrowia i życia, i tak podeszłaby do tego rodzaju restrykcji z pewnym zażenowaniem.

Wynika to z tego, że reakcja władz w obliczu pandemii - mimo że w ujęciu globalnym nie najgorsza - jawi się jako wysoce nieadekwatna. Kościoły działają, natomiast siłownie i klub fitness zamknięto. Cmentarze pozostają otwarte, szkoły pozostają otwarte, a pójście do restauracji po określonej godzinie stanowi działanie bezprawne.

Absurdów jest wiele, natomiast wynika z nich pewien fakt. Jedną z dyrektyw wprowadzania obostrzeń jest z pewnością chęć utrzymania wysokiego politycznego poparcia w ramach swojej, docelowej grupy wyborców. Powinno się to jednak zepchnąć na dalszy plan.