Podpisywanie kart płatniczych kiedyś było pierwszą czynnością po otrzymaniu plastiku, dziś już niekoniecznie. Kiedyś wynikało to także z tego, że popularne było autoryzowanie płatności z użyciem podpisu, który następnie porównywany był przez sprzedawcę z wzorem znajdującym się na instrumencie płatniczym. Jak to wygląda obecnie? Dziś sami operatorzy, jak Visa, Mastercard czy American Express, nie wymagają, by karty były podpisane. Nie oznacza to jednak, że takie regulacje nie wynikają z właściwych umów z m.in. bankami.

Karta płatnicza jest bowiem własnością instytucji, która ją wydaje. Jej użytkownik może z niej w zakresie określonym umową korzystać, ale - na przykład - jej zatrzymanie przez sprzedawcę lub sam bankomat nie powoduje, że posiadacz ma wobec zatrzymującego jakiekolwiek roszczenie. Jakkolwiek nie wydawałoby się to intuicyjnie nieodpowiednie, karta płatnicza nie należy do nas, a do korzystania z niej stosuje się właściwy regulamin.

Tak też PKO BP w odnośnym dokumencie, w §6, wskazuje, że:

W regulaminie mBanku, który pisany jest w sposób przejrzysty i bezpośredni (stąd składnia) z kolei widnieje:

W Nest Banku (§35 ust. 2)

§6 regulaminu dot. kart ING

Powyższe odnosi się do kart debetowych (w wypadku kredytowych może być inaczej), ale niewątpliwie określa pewną zasadę.

Wprawdzie nie zajrzałem do wszystkich regulaminów banków działających w Polsce, ale wszystkie większe instytucje ustalają zasadę, iż kartę po prostu trzeba podpisać. Próżno szukać jakichś jednoznacznych regulacji co do tego, że niepodpisana karta jest nieważna (a na przykład ING sugeruje, że podpis ma bardziej charakter instrumentu bezpieczeństwa). Ustawa o usługach płatniczych, określając okoliczności, w których można odmówić przyjęcia zapłaty, określa sześć takich sytuacji.

W powyższym wyliczeniu próżno szukać okoliczności braku podpisu, a szkoda, bo brakuje przynajmniej jednej przesłanki: nieważność karty wskutek braku podpisu.

Na kartach, które należy podpisać, często widnieje napis "not valid until signed", czyli że karta jest nieważna, dopóki nie zostanie podpisana. Mimo tego jest ona w pełni funkcjonalna. Więc mimo iż sprzedawca widzi, że klient nie powinien się nią posłużyć, to nie bardzo może coś z tym zrobić na gruncie ustawy o usługach płatniczych. Patrząc jednak na inne przepisy: w wypadku sprzedaży mogłoby dojść do jej legalnej odmowy w myśl art. 135, zaś usług - w myśl uchylenia przez TK art. 138 k.w. (sprawa drukarza).

Najlepiej więc, gdy znajduje się na rewersie karty pole do złożenia podpisu, po prostu ją podpisać.