O wątpliwościach Polaków świadczy to, że większość deklaruje, że PPK nie ufa, a prawie połowa planuje z nich zrezygnować. Mimo tego, że na nic się sami nie zapisywaliśmy, aby żeby zrezygnować z PPK, to my musi wykazać inicjatywę.

Nie jest to trudne, wystarczy wypełnić wzór rezygnacji z PPK.

Pierwsza fala rezygnacji na pewno będzie wynikała z tego, że pierwsze potrącenia nastąpią już w sierpniu. Wraz z nimi część pracowników w ogóle dowie się, co to są pracownicze plany kapitałowe. Czy na pewno warto rezygnować? To już indywidualna decyzja i ryzyko każdego. Podejrzewam jednak, że równowartość 2% pensji często w ciągu miesiąca można wyprać ze spodniami albo po prostu zgubić. Odkładanie tych 2% w ramach PPK wiele osób nawet by nie zauważyło. Tym bardziej że, tak czy inaczej, środki z PPK można w każdej chwili wypłacić i to z zyskiem mimo podatku dochodowego.

Środki można wypłacić w dowolnym momencie. Na koncie PPK co miesiąc odkładane będzie co najmniej: 2% naszej pensji brutto, 1,5% pensji dokłada pracodawca. Dodatkowo otrzymamy 250 zł na start i 240 zł co roku od Państwa.

Zgodnie z ustawą, środki gromadzone są w celu wypłaty na rzecz pracownika po ukończeniu przez niego 60 roku życia. Wraz z osiągnięciem tego wieku, pracownik otrzyma 25% wszystkich środków, a pozostałą część w 120-miesięcznych ratach. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby oszczędzać dłużej. Można też inaczej skonfigurować wypłatę. Na przykład złożyć wniosek, aby także ta jednorazowa część w wysokości 25% była wypłacana w ratach. Liczbę rat także można zwiększyć.

Wypłata 75% środków z PPK w minimum 120 ratach po osiągnięciu 60 roku życia to jednak konieczne kryteria, aby nie płacić 19% podatku belki od zysków kapitałowych. Poza tym ustawa przewiduje dwa wyjątki, kiedy zlecając wypłatę nie, zapłacimy podatku, o czym za chwilę.

Natomiast wypłata przed osiągnięciem 60 roku życia jest oczywiście możliwa, ale w takim wypadku:

Zgodnie z ustawą istnieje możliwość wypłaty 100% środków bez potrąceń. Środki muszą być jednak przeznaczone na sfinansowanie wkładu własnego wymaganego przy zaciąganiu kredytu na kupno mieszkania lub budowę domu. Dodatkowo w dniu złożenia wniosku pracownik nie może mieć więcej niż 45 lat oraz będzie musiał zwrócić całą kwotę w ciągu 15 lat. Spłata nie może rozpocząć się później niż w ciągu 5 lat od wypłaty. W innym wypadku fiskus opodatkuje wypłatę podatkiem od dochodów kapitałowych.

Drugi wyjątek dotyczy poważnej choroby pracownika. W takim wypadku pracownik będzie mógł wypłacić 25% środków i nie zapłaci od tego podatku. Nie przewidziano też obowiązku zwrotu. Choroba może dotyczyć jego, jego współmałżonka lub dziecko. Warunkiem jest przedłożenie orzeczenia o całkowitej niezdolności do pracy lub zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego zachorowanie. Choroby, które uprawniają do wypłaty zostały wymienione w ustawie o PPK i dotyczą np. nowotworów albo gruźlicy.