Sprawą obowiązku raportowania do NFZ zajęło się Porozumienie Pracodawców Ochrony Zdrowia. Jest to organizacja zrzeszająca lekarzy, mająca reprezentować ich interesy. A to właśnie lekarze narzekają na obowiązek składania corocznych raportów do NFZ, właśnie w zakresie wagi, wzrostu i stosowania wyrobów tytoniowych przez pacjenta.

Teoretycznie dane te są istotne. Waga i wzrost pozwalają na wyliczenie wskaźnika BMI, co z kolei pozwala na określenie, czy pacjent jest w grupie podwyższonego ryzyka, jeżeli chodzi o choroby związane np. z otyłością. Informacje na temat stosowania wyrobów tytoniowych również są w stanie wskazać, czy pacjent jest szczególnie narażony na wystąpienie określonych chorób.

W tym ujęciu jednak dane pacjenta służą przede wszystkim celom statystycznym. NFZ jednak stara się egzekwować od lekarzy te sprawozdania, jak podkreśla PPOZ, problemem jest karanie lekarzy POZ za brak sprawozdawczości w tym zakresie. Te kary to niezaliczenie porady udzielonej pacjentowi, a więc brak pieniędzy za pracę.

Obowiązek raportowania przez lekarzy wynika z §6 ust. 3 pkt 4 i 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 26 czerwca 2019 roku. W tych przepisów wprost wynika zobowiązanie świadczeniodawców podstawowej opieki zdrowotnej do przekazywania co najmniej raz w roku kalendarzowym informacji o wadze, wzroście oraz używaniu wyrobów tytoniowych przez pacjenta. Zdaniem lekarzy jednak ten obowiązek jest absurdalny, a te konkretne dane pacjenta niewiele wnoszą do sprawy. Zdaniem PPOZ:

Lekarze nie pozostawiają na tym obowiązku suchej nitki i ciężko się z nimi nie zgodzić. Marnowanie czasu w gabinecie lekarskim na odhaczenie punktów, które mają na celu tylko zebranie danych statystycznych, wydaje się absurdem, zwłaszcza widząc, jak deficytowym towarem jest czas specjalistów (w sezonie grypowym nawet umówienie wizyty w lokalnej przychodni stanowi wyzwanie).

Mówić o obowiązku raportowania, warto zaznaczyć, że dane pacjenta to dane wrażliwe. Problemy z raportowaniem opisuje stanowisko Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce:

Lekarze rodzinni podkreślają, że przekazywanie tych danych jest zbędne, gdyż NFZ nie ma z tego żadnego pożytku. Pacjenci z kolei z niechęcią podchodzą do podawania ich danych (a w wywiadach, dotyczących stosowania wyrobów tytoniowych często kłamią). Dane pacjenta powinny być przekazywane dalej tylko wtedy, gdy wymaga tego sytuacja. Na takim stanowisku stoją lekarze i ciężko się z nimi nie zgodzić.