Z ulgi prorodzinnej mogą skorzystać zarówno rodzice (biologiczni) jak i rodzice zastępczy czy opiekunowie. Co ważne, ulga przysługuje na każde dziecko, które nie ukończyło 18. roku życia. Są jednak dwa wyjątki od tej zasady. Pierwszy obejmuje dzieci z niepełnosprawnościami, otrzymujące zasiłek pielęgnacyjny lub rentę socjalną - w takim przypadku wiek dziecka nie jest istotny. Drugi wyjątek obejmuje dzieci kontynuujące naukę (ale nie później niż do 25. roku życia), przy czym dochody tego dziecka (nie wliczając renty rodzinnej) oraz przychody uzyskane w ramach ulgi dla młodych (zerowego PIT-u dla młodych) nie mogą przekraczać 3089 zł.

Należy przy tym pamiętać, jeśli w PIT ma się znaleźć ulga na dziecko, to warunkiem zastosowania tej ulgi jest faktyczne wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem. Jest to interesująca kwestia, bo oznacza, że ulga przysługuje tylko rodzicowi, który sprawuje realną pieczę nad dzieckiem - zarówno jeśli chodzi o jego majątek jak i wychowanie. To z kolei oznacza, że jeśli rodzic utrzymuje z dzieckiem sporadyczne kontakty, to nie może skorzystać z ulgi. Podobnie jest także w przypadku rodziców, którzy płacą alimenty - nie jest to wystarczający argument do korzystania z ulgi prorodzinnej, jeśli ten rodzic nie bierze aktywnego udziału w wychowywaniu dziecka.

Jednocześnie warto mieć na uwadze fakt, że ustawodawca ustalił limity dochodu uprawniające do skorzystania z ulgi. Jeśli rodzic wychowuje więcej niż jedno dziecko, limit dochodu go nie obowiązuje. Z kolei jeśli dziecko jest jedno i wychowują je rodzice pozostający przez cały rok w związku małżeńskim, to nie mogą oni rocznie zarabiać więcej niż 112 tys. zł. Rodzic wychowujący dziecko samotnie również nie może przekroczyć 112 tys. zł dochodu w trakcie roku. Inaczej jednak wygląda sytuacja, gdy rodzic wychowuje jedno dziecko i nie pozostaje w związku małżeńskim z drugim rodzicem dziecka - wtedy jego roczny dochód nie może wynieść więcej niż 56 tys. zł.

Rocznie - na pierwsze i drugie dziecko - można odliczyć po 1112,04 zł. Na trzecie - 2000,04 zł. Na czwarte i kolejne dziecko - 2700 zł rocznie. Należy przy tym pamiętać, że w przypadku małżeństwo wychowującego dziecko/dzieci ulga na dziecko będzie jedna. To oznacza, że jeżeli małżonkowie rozliczają się wspólnie, mogą wpisać ulgę na każde dziecko. Jeśli jednak oddzielnie - muszą ustalić między sobą, w jakich proporcjach wpiszą ulgę (może to być po 50 proc., ale może też być np. 80 proc. i 20 proc.).