Antydatowanie, to - zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN - opatrywanie dokumentu, druku itp. datą wcześniejszą niż faktyczna data jego powstania lub publikacji. Jednym słowem - działanie częste, zwłaszcza w sytuacji, gdy obrót informacji odbywa się ustnie, a tworzenie dokumentacji papierowej ma wyłącznie znaczenie formalne.

Z antydatowaniem wiąże się także zjawisko wpisania daty późniejszej. Tj. sytuacji, gdy na dokumencie nie widnieje żadna data, a następnie jest ona uzupełniana. Zarówno jedno, jak i drugie działanie, czasem jest przestępstwem.

Kodeks karny określa przestępstwa fałszu materialnego oraz fałszu intelektualnego (odpowiednio 270 i 271 KK). Pierwszy czyn dotyczy podrobienia lub przerobienia dokumentu w taki sposób, by uznano go za autentyczny. W podrobieniu chodzi o spreparowanie dokumentu tak, by sprawić wrażenie, że pochodzi on od innej osoby.

Przerobienie dokumentu sprowadza się do zmiany jego treści w taki sposób, by sprawić wrażenie, że treść zmienił jego autor. Jeżeli więc na cudzym dokumencie dokona się poprawki, na przykład dopisując datę, będzie to przestępstwem. Grozi za nie kara od 3 miesięcy do 5 lat więzienia. W wypadku czynu mniejszej wagi - grzywna, ograniczenie wolności, albo 2 lata więzienia.

Jeżeli jednak sami jesteśmy autorem dokumentu i - konstruując go - wpiszemy datę wcześniejszą, to możemy narazić się na odpowiedzialność z art. 271 §1 KK, czyli fałszu intelektualnego. Ten przepis mówi, że:

W tym wypadku zdarzenie mniejszej wagi podlega łagodniejszej karze. Istnieje jednak okoliczność skutkująca surowszą odpowiedzialnością. Jeżeli dokument antydatowano w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, to kara wynosi od 6 miesięcy do aż 8 lat pozbawienia wolności.

Chodzi tutaj głównie o dokumenty wystawiane przez funkcjonariuszy publicznych lub inne osoby, ale na podstawie konkretnych przepisów prawa (w grę wchodzą wszelkiego rodzaju zaświadczenia lekarskie, protokoły zaliczeń i egzaminów, decyzje administracyjne). W tym wypadku nawet samodzielne sporządzenie dokumentu i podpisanie go własnym nazwiskiem - ale z podaniem fałszywej informacji, tj. nierzeczywistej daty - będzie przestępstwem.

Warto pamiętać, że istnieją kryminalistyczne metody, które pozwalają na wykrycie nie tylko różnic w tuszu, gdy datę wpisano innym długopisem, ale także na ustalenie "wieku" podpisu.

Fałszerstwo jest przykładem przestępstwa bez ofiary. Nikt nie musi być poszkodowany, aby mówić o odpowiedzialności karnej - prawo chroni abstrakcyjną wartość, jaką jest wiarygodność dokumentów.