Sytuacje, w których pracownik w ciągu swojej aktywności zawodowej odprowadzał składki w kilku państwach Unii Europejskiej jest coraz więcej. Tymczasem system obowiązujący w danym państwie rządzi się swoimi prawami i jest niezależny od regulacji funkcjonujących u zagranicznych sąsiadów. Nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że dzięki temu mają realną szansę nabycie uprawnień emerytalnych lub rentowych w części państw, w których pracowali lub nawet w każdym z nich.

Tym samym nie jest wykluczone, że na jesieni życia odpoczywający senior będzie mógł cieszyć się z pobierania kilku świadczeń emerytalnych. Co ważne, uzyskanie uprawnienia do emerytury w jednym państwie w żaden sposób nie wpływa na wysokość, czy zawieszenie świadczenia w Polsce.

Obecność w europejskiej wspólnocie przynosi nam wiele korzyści, które przekładają się na różne obszary życia. Jedną z nich jest skoordynowanie systemów zabezpieczenia społecznego obowiązujących w różnych państwach Starego Kontynentu. Choć wniosek o przyznanie uprawnienia do renty lub emerytury powinien rozpatrzeć organ państwa, w którym ubiegamy się o świadczenie, to jednak wcale nie oznacza, że trzeba wysyłać kilka wniosków do różnych zakątków Europy. Nie istnieje też konieczność załatwiania wszystkiego samodzielnie.

Jeżeli osoba mieszkająca obecnie w Polsce pracowała wcześniej na przykład w Niemczech, czy Belgii to wystarczy, że uwzględni taką informację w składanym do ZUS formularzu o wypłatę emerytury lub renty. W takim przypadku organ rentowy w pierwszej kolejności wyliczy wysokość polskiej emerytury, a następnie przekaże dokumenty do właściwych organów zagranicznych. Każdy z nich ustali prawo do emerytury na własnych zasadach i poinformuje wnioskodawcę o podjętej decyzji.

Co ważne, unijne przepisy pozwalają także na doliczanie poszczególnych okresów składkowych z innych państw w sytuacji, gdy na przykład w Polsce okaże się on zbyt niski do uzyskania świadczenia. Nie ma też znaczenia, gdzie założony jest rachunek bankowy dla wypłaty emerytury lub renty. Tym samym emerytura z Niemiec może wpływać na polskie konto, na które równocześnie wpłat dokonuje ZUS.

Całkowita niezależność w zakresie przyznawania świadczeń z systemów zabezpieczenia społecznego oznacza też, że każde państwo samodzielnie ustala reguły nabywania prawa do emerytury lub renty. Tym samym może się zdarzyć sytuacja, w której ubezpieczony dostanie jednocześnie decyzję o przyznaniu emerytury z ZUS i odmowę wypłaty świadczenia z zagranicznego organu rentowego.

Należy zatem pamiętać o różnorodności poszczególnych systemów i konieczności zaznajomienia się z ich zasadami. Powracając do niemieckiego przykładu, który najprawdopodobniej dotyczy największej liczby Polaków, warto zwrócić uwagę chociażby na różnicę w wieku emerytalnym. Ten u naszych zachodnich sąsiadów jest systematycznie podnoszony i obecnie dla osób urodzonych po 1964 roku wynosi już 67 lat. Co więcej, do nabycia prawa do emerytury trzeba przepracować na terenie Niemiec co najmniej rok.

Sytuacja komplikuje się w przypadku osób, które odprowadzały składki przed wieloma laty, gdy zamiast unijnych regulacji obowiązywały jeszcze dwustronne umowy pomiędzy państwami. Tym samym przed złożeniem wniosku o wypłatę emerytury lub renty warto zorientować się w zasadach obowiązujących w interesującym nas państwie. O ile bowiem ZUS pomoże w przesłaniu dokumentów do właściwego organu, o tyle przy ewentualnych problemach z uzyskaniem prawa do świadczenia trzeba będzie radzić sobie samodzielnie.