Najpierw pieniądze na ladę, potem drukowany jest paragon — prawda? Otóż nie. Przepisy, które regulują zagadnienie pt. „kiedy wydać paragon” są jednoznaczne, jednakże nie mają za wiele wspólnego z ogólnie przyjętym zwyczajem.
Kiedy wydać paragon?
Wszelkie istotne przepisy, dotyczące kas fiskalnych, reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. poz. 816). Oprócz określenia przymusu, polegającego na obowiązku wystawienia i wydania paragonu bez żądania klienta, uregulowano także termin, w którym ów musi zostać wydany.
W zależności od tego, czy zapłata następuje po dokonaniu sprzedaży, czy przed wykonaniem świadczenia, ustawodawca wyróżnia dwie procedury. W wypadku zapłaty po dokonaniu sprzedaży, odpowiedzialni za tę czynność
wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności
W wypadku otrzymania przed dokonaniem sprzedaży całości albo części zapłaty paragon fiskalny wystawia się w momencie otrzymania owej zapłaty, jeżeli nastąpiła ona w gotówce.
Jeżeli zapłacono za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem — paragon fiskalny wydaje się niezwłocznie po jej uznaniu na rachunku podatnika, nie później niż z końcem miesiąca, w którym została uznana na rachunku podatnika, a jeżeli przed końcem tego miesiąca dokonano sprzedaży, nie później niż z chwilą jej dokonania.
Co to właściwie znaczy?
W wypadku transakcji gotówkowych, do których w życiu codziennym najczęściej dochodzi, paragony wydawane są w nieodpowiedni sposób. Obowiązek wystawienia paragonu nie później, niż z chwilą przyjęcia należności oznacza — uwaga — że wydanie go choćby sekundę później, niż w momencie przyjęcia należności, jest działaniem bezprawnym.
Polskie prawo w tym zakresie nie pozwala na przyjęcie gotówki, a następnie wydrukowanie i wydanie paragonu, co jest powszechną praktyką. Oznacza to, że ręka klienta, trzymająca gotówkę (zapłatę), musi się w zasadzie w połowie drogi spotkać z ręką sprzedawcy, dzierżącą paragon.
Praktyka wystawiania paragonów po przyjęciu zapłaty za towar jest powszechna i poniekąd zrozumiała. Jest to zabezpieczenie przed — na przykład — nieposiadaniem przez kupującego (albo usługobiorcę) gotówki. Anulowanie paragonu jest bowiem dosyć czasochłonną procedurą, co w wypadku „ruchliwych” punkt usługowych lub handlowych, może spowodować pewien zator — szczególnie w obliczu niewyszkolenia w tym zakresie pracowników.
