Wydaje się, że zachowanie mężczyzny stanowiło najlepszą reklamę narodu polskiego w Szwecji od wielu lat, tym niemniej pewna feministka odniosła się krytycznie do działań mężczyzny. Czy powinieneś cokolwiek zrobić będąc świadkiem napadu na kobietę? Jakie środki możesz w takim przypadku zastosować ? Postaram się udzielić odpowiedzi na zadane pytania w niniejszym poście.

Przede wszystkim należy wskazać, że każdy kto posiada wiedzę o przestępstwie ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym odpowiednie organy. Obowiązek społeczny oznacza tyle, że w przypadku jego nie dopełnienia nie ponosi się żadnych konsekwencji.

Jeśli natomiast mówimy o osobistym udzieleniu pomocy ofierze przestępstwa to za wyjątkiem art. 162 par. 1 Kodeksu karnego brak jest w ocenie autora postu przepisu, który nakazywałby udzielić pomocy.

Natomiast w/w przepis wskazuje, że:

W praktyce więc widząc osobę napadniętą nie musimy na podstawie w/w przepisu udzielać jej pomocy, gdyż prawie zawsze narazić nas to może na uszczerbek – wszak my też możemy zostać pobici.

Polak w Szwecji działał więc jedynie zapewne z powódek moralnych i etycznych – co w ocenie autora zasługuje na jak najlepszą ocenę i pochwałę za obywatelską postawę. Krytykowanie natomiast takiej postawy nazwałbym działaniem aspołecznym oraz promowaniem rażąco niedopuszczalnych wzorców zachowań.

W jakich granicach interwencja taka może przebiegać? Granice te określają przepisy kodeksu karnego dotyczące obrony koniecznej. W przypadku opisanym na wstępie granice obrony koniecznej zostały zachowane, na naruszenie nietykalności cielesnej odpowiedziano tym samym i agresją słowną.

Generalnie zasadą jest, że im większa jest przewaga siły po stronie napastnika, tym bardziej intensywnych sposobów obrony użyć może napadnięty. Jeżeli więc np.  kobietę atakuje 4 napastników i próbuje ją pobić oraz zgwałcić, to możliwym byłoby w ocenie autora co do zasady np. użycie noża albo innego narzędzia, gdyż w takim przypadku użycie tylko gołych dłoni nie zapewniłoby skutecznej obrony (chyba, że dana osoba jest mistrzem sportów walki). Wszystko zależy jednak od okoliczności konkretnego przypadku, gdyż np. mężczyzna 2 metrów wzrostu i 120 kilogramów wagi poradzi sobie sam z trójką agresywnych i nieuzbrojonych 12 latków.

Posłużyć można się również co do zasady innymi niebezpiecznymi narzędziami (np. bronią palną, pałką), o ile broniący się nie dysponuje mniej niebezpiecznymi i równie skutecznymi środkami. Narzędzi można użyć również w przypadku, gdy sam napastnik takimi narzędziami się nie posługuje.

Warto również zauważyć, że broniący się nie ma obowiązku ostrzec napastnika przed tym, że zamierza użyć niebezpiecznego środka obrony ( wyr. SN z 30.9.1975 r., VI KRN 39/75, OSNKW 1976, Nr 2, poz. 23).

Należy również wskazać, że zgodnie z przepisami nie podlega karze, kto przekracza granice obrony koniecznej pod wpływem strachu lub wzburzenia usprawiedliwionych okolicznościami zamachu.

Tytuł postu nawiązuje do artykułu, który owa feministka krytycznie oceniająca zaistniałą sytuację ,,zamieściła" w internecie.

Jeśli chciał(a)byś uzyskać poradę prawnika w powyższym lub też innym zakresie, to z redakcją Bezprawnik.pl współpracuje zespół prawników specjalizujących się w poszczególnych dziedzinach, który solidnie, szybko i tanio pomoże rozwiązać Twój problem. Opisz go pod adresem e-mailowym [email protected], a otrzymasz bezpłatną wycenę rozwiązania sprawy.