Wydatki na utrzymanie firmowego psa zazwyczaj stanowią koszty uzyskania przychodu. Co jednak z tzw. opłatą od posiadania psów? Okazuje się, że ta wyjątkowo niepopularna danina zgodnie z przepisami ustawy o PIT nie podlega wykluczeniu. Tym samym nic nie stoi na przeszkodzie, by wrzucić zapłacony podatek za psa w koszty.
Opłata za posiadanie psów ma z abonamentem RTV więcej wspólnego niż to, że obydwa podatki powinny zniknąć
Jeżeli miałbym wybrać jeden obowiązujący podatek do zlikwidowania, to miałbym twardy orzech do zgryzienia. Niemoralnych, niepotrzebnych i po prostu głupich danin mamy w Polsce całkiem sporo. Jednym z faworytów byłaby z pewnością opłata od posiadania psów. Wielokrotnie krytykowałem na łamach Bezprawnika jej istnienie. Podatek za psa ma jednak jedną zaletę. Z punktu widzenia przedsiębiorców może być czymś całkiem neutralnym.
Firmowy pies w dzisiejszych czasach nie jest może zjawiskiem powszechnym, ale też nie jest niczym nadzwyczajnym. Najbardziej typowym zastosowaniem czworonogów w pracy przedsiębiorstwa są oczywiście psy stróżujące. Pilnują majątku przedsiębiorstwa przed ewentualnymi złodziejami i wspomagają pracę ochrony.
W grę wchodzą także firmowe maskotki wykorzystywane w marketingu. Fotogeniczny psiak może stać się wręcz symbolem danej marki. Ludzie zazwyczaj lubią psy, a więc taka strategia ma całkiem solidne podstawy. Zdarzają się także przedsiębiorcy trzymający zwierzaki dla pracowników. Chodzi o poprawę ich samopoczucia, budowanie pozytywnej atmosfery w miejscu pracy. Wszystko to przykłada się na wydajniejsze wykonywanie obowiązków i zmniejszanie ryzyka wypalenia. Częściej chyba są to koty, ale pies również może się sprawdzić w tej roli.
Co do zasady wydatki na firmowego psa mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym koszt karmy czy zabiegów weterynaryjnych można odliczyć od podatku. Co jednak w przypadku opłaty za posiadania psów? Sprawy mają się całkiem podobnie do przypadku innej powszechnie znienawidzonej daniny w postaci abonamentu RTV. Odpowiedź na postawione przed chwilą pytanie jest twierdząca.
Możesz wrzucić podatek za psa w koszty, bo ustawodawca nie uznał tej daniny za niedopuszczalny koszt podatkowy
Zacznijmy od tego, że problemu nie mają spółki kapitałowe i inne osoby prawne. Zgodnie z art. 18a ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, opłatę pobiera się wyłącznie od osób fizycznych. Tym samym daninę zapłacą przede wszystkim przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą. Przynajmniej teoretycznie, bo przepisy ustawy o PIT już jak najbardziej pozwalają nam wrzucić podatek za psa w koszty.
Jak to zwykle bywa w przypadku wszelkich potencjalnych kosztów uzyskania przychodu, muszą one spełnić kryteria wymienione w art. 22 ust.1 ustawy o PIT. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 23. Ten zawiera długą litanię wydatków, których za koszty uzyskania przychodu uznać nie wolno.
Z punktu widzenia naszych rozważań istotne jest to, że w art. 23 nie znajdziemy ani opłaty za posiadania psa, ani nawet podatków i opłat lokalnych. Ustawodawca spośród podatków wymienił w nim podatek dochodowy, podatek od spadków i darowizn, podatek od wydobycia kopalin oraz co do zasady podatek VAT. Tym samym, skoro interesująca nas danina nie została ujęta na liście wyłączeń, to stanowi ona koszt uzyskania przychodu.
Na koniec należy wspomnieć, że nie każdy przedsiębiorca będzie mógł wrzucić podatek za psa w koszty. Wiele zależy także od wybranej przez nas formy opodatkowania. Przy ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych podstawę opodatkowania stanowi – jak sama nazwa wskazuje – osiągany przez nas przychód. Tym samym Fiskusa nie interesują nasze koszty firmowe. Podobnie wygląda sytuacja tych przedsiębiorców, którzy wciąż korzystają z karty podatkowej. Możliwość odliczenia kosztów uzyskania przychodu dotyczy podatników rozliczających dochody na zasadach ogólnych albo podatkiem liniowym.
