W najnowszej tarczy antykryzysowej, która jest już u schyłku procesu legislacyjnego, znalazło się wiele kontrowersyjnych przepisów, w zasadzie z każdej dziedziny prawa. Duże emocje budziły dodane regulacje ze sfery prawa karnego, czy też szereg rozwiązań administracyjno-prawnych. Aktualne tempo i zakres legislacji są jednak na takim poziomie abstrakcji, że należy je jedynie kwitować politowaniem, bo nic innego zrobić się dzisiaj nie da.

Razem z niezliczoną liczbą innych ustaw, zmiany obejmują również ordynację podatkową. Ustawa z 19 czerwca o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19, czyli tarcza antykryzysowa, zawiera również art. 40, który zmienia art. 297 ordynacji podatkowej.

Art. 297 ordynacji podatkowej określa komu naczelnicy urzędów skarbowych i naczelnicy urzędów celno-skarbowych mogą udostępniać akta podatników. Katalog jest oczywiście zamknięty i odnosi się m.in. do CBA, ABW, Prokuratury Generalnej, sądów et cetera.

Tarcza antykryzysowa dodaje, że akta podatników udostępnić można będzie także Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów – w związku z prowadzonym:

Powyższe dotyczy również informacji podatników chronionych tajemnicą bankową, włącznie z liczbą rachunków, stanem kont, czy też umów kredytowych, bądź inwestycji z zakresu papierów wartościowych, czy depozytów.

Co powyższe ma wspólnego z działaniem antykryzysowym? Wydaje się, że niewiele. Relatywizowanie najbardziej nierozsądnych zmian posługując się swoistym argumentum ad coronavirus stało się powszechne, ale - trzeba podkreślić - że powyższa zmiana wydaje się być zupełnie absurdalną.

Rozszerzenie katalogu podmiotów, którym można udostępniać wrażliwe dane, to niewątpliwie zwiększenie ingerencji państwa w prywatność osób fizycznych, jak i prawnych. Oczywiście, że każdą metodę inwigilacji można jakoś argumentować, ale w demokratycznym państwie prawnym istnieć muszą granice. Jest to kwestia fundamentalna.

Fakt, że prezes UOKiK otrzyma dostęp do danych podatników, nie powinien jednak dziwić. Omawiana zmiana jest jedynie kolejnym absurdem i podobnych pojawi się zapewnie jeszcze wiele. Trzeba jednak mieć świadomość, że pewna granica prywatności jest ciągle przesuwana w stronę większej ingerencji państwa.