VAT od jedzenia na wynos sprzed kilku lat po niższej stawce
Problemy interpretacyjne związane z zastosowaniem właściwej stawki VAT od dań spożywanych poza lokalem budziły spore problemy. O istotności zagadnienia może świadczyć fakt, że Naczelny Sąd Administracyjny postanowił rozstrzygnął zagadnienie w poszerzonym składzie. Wreszcie w poniedziałkowej uchwale NSA opowiedział się po stronie podatników oraz występującego obok nich Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców.
Orzeczenie zapadło na kanwie sprawy, w której jeden z przedsiębiorców wystąpił do skarbówki o zwrot nadpłaconego podatku VAT. Dodatkowo domagał się zwrotu podatku nadpłaconego nad podatkiem należnym za okresy rozliczeniowe od 01 września 2016 roku do 30 czerwca 2020 roku. W ramach prowadzonej działalności podatnik dokonywał czynności dostawy posiłków i dań realizowanej w systemach takich jak np. „drive in”, „walk through”, „in-store” oraz „food court”. Do swojego wniosku podatnik dołączył stosowne korekty, a co za tym idzie otrzymał pieniądze.
Fiskus nie miał jednak zamiaru dać za wygraną. W konsekwencji wszczął postępowanie w sprawie prawidłowości rozliczeń z budżetem w podatku od towarów i usług. To zakończyło się wydaniem decyzji w sprawie VAT przy zastosowaniu stawki 8%. Przedsiębiorca wystąpił ze stosowną skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Ten podzielił jego argumentację opartą głównie na orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu wnosząc skargi kasacyjne przeniósł spór do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Sprawdź polecane oferty
RRSO 21,36%
Wątpliwości zawsze na korzyść podatnika
Problem z ustaleniem odpowiedniej stawki VAT przy jedzeniu na wynos pojawił się po wydaniu przez Ministra Finansów interpretacji ogólnej z czerwca 2016 roku. Od tego czasu do momentu wejścia w życie nowej matrycy stawek (tj. do 1 lipca 2020) organy podatkowe uznawały, że sprzedaż posiłków i dań na wynos należy zakwalifikować do „usług związanych z wyżywieniem”, opodatkowanych 8% stawką VAT. Przedsiębiorcy domagali się przypisania ich do „gotowych posiłków i dań”, którym ustawodawca przyznał preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%.
Głównym argumentem skarbówki było odwołanie się do treści Polskiej Klasyfikacji Działalności. Problem w tym, że z kolei ustawa o podatku od towarów i usług do PKD nie odsyła. NSA uzasadniając swoje stanowisko podkreślił, że prawo podatkowe powinno być jasne i precyzyjne. Co więcej, przedmiot i stawka podatku muszą wynikać z ustawy podatkowej. Stanowisko fiskusa, odwołujące się do treści PKD, NSA uznał za niedopuszczalne w świetle zasady pewności prawa. Podatnik nie musi rozważać, czy dla określenia normy zawartej w klasyfikacjach powinien przestudiować inne klasyfikacje. Tym samym zgodnie z zasadą stanowiącą, iż wszelkie wątpliwości powinny być rozstrzygane na korzyść podatnika, w niniejszym stanie faktycznym Naczelny Sąd Administracyjny stanął po jego stronie.
