Nie przypominam sobie, abym kiedykolwiek na łamach Bezprawnika pochwalił jakiegoś dewelopera. Nie kojarzę też tekstu, który mógłby zostać uznany za laurkę dla akurat tej branży. Ponadto, moje interesy - jako mieszkańca Warszawy - są zbliżone do poglądów i tez głoszonych przez Jana Mencwela - znanego aktywisty miejskiego. Pan Jan słusznie zwraca uwagę na szerzącą się betonozę, a także ma rację w kwestii dotyczącej marginalizacji ruchu samochodowego na głównych arteriach miasta. W pełni popieram te postulaty. Nie mogę jednak zrozumieć treści tego apelu:
Mam wątpliwości, czy adresat został właściwie wskazany. Nie bardzo rozumiem na czym miałaby polegać rola deweloperów w procesie przekazywania mieszkań. Przez ostatnie dwa lata dość sporo czasu poświęciłem na szukanie mieszkania w Warszawie. Pan Mencwel to znany warszawski aktywista, który od lat opisuje patologie miejskie, dlatego - jak zakładam - o wiele lepiej niż ja zna realia rynku nieruchomości. Mimo to, postanowił napisać powyższego twitta. Tyle, że jego treść nie ma nic wspólnego z rzeczywistością.
Pan Jan pisze o mieszkaniach, które są oddawane teraz/wkrótce. Cóż, prawdopodobnie 99,99 proc. z mieszkań oddawanych teraz/wkrótce zostało już dawno wyprzedanych. Tak wyglądają bowiem realia warszawskiego rynku nieruchomości. Bardzo często deweloperom udaje się sprzedać znaczną część mieszkań zanim inwestycja w ogóle wystartuje. Pan Mencwel doskonale o tym wie. Co nie przeszkadza mu w tworzeniu narracji o złych deweloperach, którzy nie chcą pomagać.
Sprawdź polecane oferty
RRSO 21,36%
Dlatego moim zdaniem, powyższego twitta należy traktować wyłącznie jako oznakę pieniactwa oraz próbę partykularnego zwrócenia uwagi na własne interesy. Aktywiści miejscy od lat wojują z deweloperami przypisując im przy tym najgorsze możliwe cechy. Mieszkania gotowe lub mające być wkrótce oddane stanowią własność osób prywatnych, nie deweloperów. Chcąc apelować o oddawanie mieszkań gotowych do zamieszkania należałoby zatem zwrócić się do prywatnych właścicieli.
Deweloperzy organizują pomoc dla uchodźców
Tymczasem 3 marca br. a zatem dokładnie tydzień temu Polski Związek Firm Deweloperskich poinformował, że zorganizuje pomoc dla uchodźców z Ukrainy. Uchodźcy znajdą schronienie w budynkach udostępnionych przez PZFD. Do akcji dołączyły się takie podmioty jak n.p. Murapol, który zadeklarowała wpłatę w wysokości 100.000 zł. Ponadto, firma Arche przeznaczyła 5.000 miejsc noclegowych w należących do niej obiektach. Dodatkowo zobowiązała się przeznaczyć 5 mln złotych na działania pomocowe.
Firmy Skanska, Echo Investment, Orange Polska oraz SGI przeznaczą tymczasowo swoje budynki na miejsca pobytu dla uchodźców. W pomoc zaangażowało się także wiele innych spółek oraz przedsiębiorstw, które zadeklarowały także pomoc ukraińskim przedsiębiorcom.
Nieuzasadnione czepialstwo i pieniactwo to nasza cechy narodowe
Czy deweloperzy mogliby zrobić dla uchodźców więcej? Nie mi to oceniać. Jednak utrwalanie narracji, w której przedstawiani są jako właściciele dawno sprzedanych mieszkań jest niewłaściwe. Może pomysłowi aktywiści miejscy chcieliby pozbawić oddawanych wkrótce/teraz mieszkań osób, które zgodnie z prawem nieruchomości te nabyły? Sam nie wiem, ale jeśli tak, to nie rozumiem tej wstawki o deweloperach.
Czepialstwo Mencwela względem deweloperów przypomina bezrefleksyjne obśmiewanie polskiego prezydenta. Zaciekli przeciwnicy obozu władzy starają się wmówić pozostałym jakoby w trakcie konferencji z udziałem wiceprezydent Stanów Zjednoczonych, Kamali Harris Andrzej Duda zamiast indeed powiedział dick. Właśnie to - powszechnie uważane za obraźliwe - słowo miało być powodem śmiechu Amerykanki. Tyle, że to wyłącznie polska narracja, nie mająca nic wspólnego z rzeczywistością. Harris śmiała się prawdopodobnie dlatego, że polski prezydent zacytował ją samą.
Czy jestem zaskoczony? Nie, w końcu czepialstwo i pieniactwo to nasze cechy narodowe. W telegraficznym skrócie - to właśnie warcholstwo i pieniactwo polskiej szlachty doprowadziły w XVIII wieku nasz kraj do klęski, jaką była ponad stuletnia utrata niepodległości.
