Zasadniczo każdy pacjent ma prawo do pozyskania informacji o swoim stanie zdrowia, ale czy może zarejestrować przebieg wizyty? Tak, jednak przynajmniej z grzeczności wypada o tym poinformować lekarza. Jednak w sytuacji, gdy pacjent podejrzewa lekarza o jakiekolwiek nieczyste zagrywki, legalne nagranie może wykonać nawet bez zgody medyka.

Nagrywanie wizyty u lekarza jest dopuszczalne, jeśli pacjent ma uzasadnione podejrzenia, że lekarz dopuszcza się przestępstwa. Może to dotyczyć sytuacji, w których np. lekarz przyjmuje pacjentów, będąc pod wpływem substancji odurzających. Albo gdy w zamian za usługę pobiera łapówkę. W takich przypadkach pacjent nastawiony na ujawnienie łamania prawa może nagrać lekarza, nawet jeśli nie uzyskał na to jego zgody.

Mimo że pacjent może w uzasadnionych przypadkach nagrać rozmowę z lekarzem, to już kwestia publikacji nie jest taka oczywista. Opublikowanie takiego materiału w dowolnym medium – zwłaszcza z ujawnieniem wizerunku medyka – może narazić pacjenta na odpowiedzialność prawną.

Rozpowszechnianie wizerunku osoby bez jej zgody jest sprzeczne z prawem, jak wynika z ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Powtarzając za art. 81, zezwolenie na publikację nie jest wymagane tylko wtedy, gdy taka osoba otrzymała umówioną zapłatę za pozowanie i wyraźnie nie sprzeciwiła publikacji, albo gdy rozpowszechniamy wizerunek osoby powszechnie znanej w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznych lub pokazujemy kogoś, kto stanowi jedynie szczegół całości: zgromadzenia, krajobrazu, imprezy publicznej.

Lekarz, którego wizerunek został ujawniony bez jego zgody, ma prawo domagać się od sprawcy rekompensaty. Np. zadośćuczynienia, usunięcia materiału z sieci oraz publicznych przeprosin.

Owszem, nagranie wykonane przez pacjenta może stać się dowodem w sprawie sądowej, jednak jego dopuszczalność zależy od okoliczności, w jakich zostało wykonane. Kiedy sąd może uznać dowód z nagrania za niedopuszczalny? Jeśli ktoś uzyskał go w sposób niezgodny z prawem, np. przez osobę trzecią. Jednak jeśli pacjent kierowany wyższym dobrem samodzielnie nagrał własną rozmowę z lekarzem nawet bez zgody medyka, sąd może dopuścić taki dowód, o ile nie narusza on zasad współżycia społecznego i nadmiernie nie ingeruje w prywatność lekarza.

Jak widać, choć pacjent ma prawo do pozyskania rzetelnych informacji o swoim stanie zdrowia, musi być ostrożny. Lekarz ma bowiem – podobnie jak pacjent – prawo do ochrony swojego wizerunku.