Dodatkowa forma oszczędzania z myślą o spokojniejszej emeryturze? Czym są pracownicze programy emerytalne? Z kim zawieramy umowę zakładową oraz kiedy możemy do nich przystąpić?
Niedawno na łamach Bezprawnika przedstawialiśmy Wam system działania pracowniczych programów kapitałowych. Tym razem postaramy się wyjaśnić instytucje pracowniczych planów emerytalnych.
Pracownicze programy emerytalne są w całości dobrowolną formą grupowego oszczędzania na emeryturę. Pracodawca organizuje strukturę programu emerytalnego przy udziale pracowników. Ponadto, to pracodawca finansuje składkę podstawową, natomiast pracownik może złożyć deklaracje wnoszenia składki dodatkowej, którą pracodawca będzie potrącał z wynagrodzenia pracownika. Środki, które wnoszą do programu zarówno pracodawca, jak i pracownik trafiają do niezależnej instytucji finansowej.
Warto podkreślić, że pracodawca wraz z pracownikami samodzielnie decydują której instytucji zechcą powierzyć zebrane środki. Do wyboru instytucji powinno dojść na etapie organizacji programy emerytalnego. Ponadto, należy pamiętać o przymiocie dobrowolności. Nawet jeśli w danym zakładzie pracy zorganizowano program pracownik nie ma obowiązku w nim partycypować. PPE to oszczędzanie w ramach III filaru emerytalnego, który pozwoli nam uzupełnić świadczenia z I i II filaru.
Ponadto, pracownicze programy emerytalne mogą być prowadzone w jednej z czterech form:
a. w formie funduszu emerytalnego;
b. w formie umowy o wnoszenie przez pracodawcę składek pracowników do funduszu inwestycyjnego;
c. w formie grupowego ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym pracowników;
d. w formie zarządzania zagranicznego.
Umowa zakładowa – pracownicze programy emerytalne
Umowa określa formę programu wraz ze wskazaniem zarządzającego, który będzie odpowiedzialny za gromadzenie środków i zarządzanie nimi na podstawie umowy z pracodawcą lub na podstawie postanowień statutu funduszu emerytalnego. Ponadto, w jej treści zostaną wskazane warunki oraz tryb przystępowania do programu. Schemat gromadzenia oraz zarządzania środkami, jak również warunki i terminy w związku ze sposobem dokonania wypłat transferowych. W umowie znajdą się także informacje w zakresie kosztów oraz opłat obciążających uczestnika oraz pracodawcę.
Równocześnie, umowa zakładowa może umożliwić uczestnikowi programu wnoszenie składki dodatkowej, nawet po ustaniu zatrudnienia u pracodawcy. Gdy program emerytalny jest prowadzony w formie umowy o wnoszenie przez pracodawcę składek do funduszu inwestycyjnego, wówczas umowa określa także warunki konwersji w przypadku zmiany funduszu w ramach tego samego programu.
