Pomysł wynika z realnego problemu, a mianowicie wielu pacjentów po opuszczeniu SOR-u nie ma jak wrócić do domu. Brakuje nocnych połączeń komunikacji miejskiej, a nie każdy może sobie pozwolić na taksówkę. Jak rozwiązać ten problem?
SOR z hostelem i busy przy stacjach pogotowia
Autor petycji zaproponował, aby przy każdym szpitalnym oddziale ratunkowym powstało bezpieczne miejsce, w którym pacjenci mogliby przeczekać przynajmniej kilka godzin. Ponadto petycja zawiera drugi istotny postulat, jakim jest wyposażenie stacji pogotowia ratunkowego w busy przystosowane do przewozu pacjentów. Chodzi zarówno o osoby wypisywane ze szpitala, jak i te, które muszą dotrzeć na badania diagnostyczne, ale nie mają jak się tam dostać na własną rękę.
Autor zauważył, że w innych sektorach – np. edukacji czy opiece nad osobami z niepełnosprawnościami – takie busy już funkcjonują. To pojazdy typu mikro lub mini, często przystosowane do przewozu osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Podobne rozwiązanie mogłoby znaleźć zastosowanie w systemie ratownictwa medycznego jako uzupełnienie istniejących możliwości transportowych.
Propozycja nie zawiera kosztorysu, więc nie wiadomo, ile musieliby wydać podatnicy
Petycja nie zawiera szczegółowych założeń ani szacowanych kosztów wdrożenia proponowanych rozwiązań, wymagań infrastrukturalnych, ani analizy potencjalnych trudności organizacyjnych.
Zgodnie z procedurą Ministerstwo Zdrowia ma obowiązek rozpatrzyć petycję złożoną przez obywatela. Dokument został złożony drogą elektroniczną 13 lipca. Resort ma teraz trzy miesiące na jej rozpatrzenie, choć w wyjątkowych przypadkach termin ten może zostać wydłużony o kolejny kwartał.
Bezpieczny powrót pacjenta powinien być priorytetem dla służby zdrowia
Pomysł stworzenia przestrzeni dla pacjentów wypisywanych nocą oraz uruchomienie busów transportowych wydaje się odpowiedzią na realne potrzeby społeczne, szczególnie w kontekście starzejącego się społeczeństwa oraz problemów z transportem publicznym w mniejszych miejscowościach. Obok tego problemem jest dostępność cenowa. W dużych miastach bilet miesięczny potrafi kosztować 150–200 zł, a na terenach wiejskich wydatki na dojazdy bywają jeszcze wyższe.
Chociaż nie przedstawiono jeszcze konkretów, propozycje mogą być punktem wyjścia do szerszej debaty na temat kompleksowości i empatii w działaniu systemu ochrony zdrowia. Kluczowe będzie teraz stanowisko resortu zdrowia.
