Interpretacja podatkowa ma przede wszystkim niwelować wątpliwości związane z zastosowaniem przepisów w konkretnej sprawie. Jak sama nazwa wskazuje, wniosek o interpretację indywidualną składa się więc związku z zagadnieniem dotyczącym konkretnej, indywidualnej sprawy.
Oznacza to, że podatnik mający wątpliwości co do interpretacji prawa czy np. możliwości skorzystania z pewnych ulg musi przedstawić stan faktyczny swojej sprawy, a nie zadać pytanie abstrakcyjne, dotyczące ogółu podatników czy pewnej ich grupy.
Taki wniosek może złożyć w listownie, osobiście w siedzibie KIS albo skorzystać z portalu e-PUAP. We wniosku złożonym na formularzu nie tylko ma opisać stan faktyczny, ale też zadać pytanie i przedstawić swoją własną interpretację. Organ rozstrzygnie następnie, czy taka interpretacja jest prawidłowa, czy też błędna i poda uzasadnienie.
Sprawdź polecane oferty
RRSO 21,36%
Kto może złożyć wniosek o interpretację indywidualną?
Wniosek o interpretację indywidualną może złożyć nie tylko osoba fizyczna. Takie prawo mają również przedsiębiorstwa, osoby prawne czy inne podmioty, takie jak na przykład stowarzyszenia. Po prawidłowym złożeniu wniosku i jego opłaceniu (zwykle jest to 40 zł) organ ma 3 miesiące od momentu otrzymania wniosku na wydanie interpretacji. Warto jednak zaznaczyć, że ze względu na pandemię termin tez został wydłużony do 6 miesięcy. Brak uzyskania odpowiedzi w przewidzianym przepisami terminie uznaje się natomiast jako przyjęcie przez organ, że interpretacja podatnika jest prawidłowa.
Jakie skutki niesie za sobą indywidualna interpretacja podatkowa?
Pierwszy skutek wydania takiej interpretacji wydaje się oczywisty – podatnik nie ma już wątpliwości co do tego, w jaki sposób intepretować konkretne przepisy. Indywidualna interpretacja podatkowa ma jednak więcej zalet. Przede wszystkim zapewnia pewnego rodzaju ochronę.
Zgodnie z art. 14k Ordynacji podatkowej zastosowanie się do wydanej interpretacji indywidualnej nie może szkodzić wnioskodawcy. W najbardziej korzystnej sytuacji znajdują się podatnicy, którzy wniosek o interpretację indywidualną złożyli jeszcze przed jakimś zdarzeniem. W takim wypadku jeśli zastosują się do stanowiska przedstawionego przez organ, mogą liczyć na brak odsetek, brak konieczności zapłaty podatku i brak odpowiedzialności za przestępstwo lub wykroczenie skarbowe.
Czasami jednak podatnicy składają wniosek w sprawie zdarzenia, które już wywołało skutki podatkowe. W takim wypadku wciąż obowiązuje ochrona przed zapłatą odsetek i odpowiedzialnością za przestępstwo lub wykroczenie skarbowe. Nie można jednak już uniknąć zapłaty podatku.
Interpretacja podatkowa nie obowiązuje raz na zawsze
Podatnik, który złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej i taką interpretację otrzymał, wcale nie ma jednak gwarancji, że jest ona dana „raz na zawsze”. W przyszłości może np. zostać uchylona przez sąd, jak i może zostać stwierdzone jej wygaśnięcie. Urząd skarbowy może też nie uwzględnić takiej interpretacji przy wydaniu decyzji.
Poza tym warto mieć świadomość, że zdarzają się sytuacje, gdy w dwóch bardzo podobnych sprawach izba skarbowa wydaje zupełnie inne interpretacje. Co więcej, bywają nawet przypadki wydawania dwóch innych interpretacji w odpowiedzi na dwa wnioski, ale dotyczące tej samej sprawy.
Co gdy interpretacja jest nie po myśli podatnika?
Podatnik znajduje się w dobrej sytuacji, jeśli interpretacja indywidualna wydana przez organ podatkowy jest dla niego korzystna. Gorzej, jeśli sytuacja wygląda wręcz przeciwnie. Taką interpretację może jeszcze zaskarżyć do sądu administracyjnego. Jeśli ten uzna, że stanowisko organu było błędne, uchyli wydaną interpretację w całości lub części.
W sytuacji, gdy podatnik nie zaskarży decyzji, wcale nie musi jednak stosować się do wydanej interpretacji. Nie przewidziano za to żadnych kar. Przyjmuje się bowiem, że na etapie wydania interpretacji dochodzi jedynie do niewiążącej wymiany poglądów, a więc przedstawienia przez podatnika i organ podatkowy, jak rozumieją oni przepisy prawa podatkowego w danej sytuacji. Tym samym taka interpretacja nie ma wiążącego charakteru dla żadnej ze stron.
