Nie każdy kwitek jest paragonem. Co zawiera paragon? Plakaty w urzędach skarbowych na terenie całego kraju propagują czujność wobec dowodów sprzedaży wystawianych przez sprzedawców. Te niefiskalne mogą bowiem VATem obciążać klientów.
„Nie daj się oszukać – sprawdź paragon”
Pod tym hasłem fiskus od lat prowadzi ogólnokrajową kampanię informacyjną. Uświadamia ona klientom znaczenie paragonów fiskalnych. Zwraca także uwagę, że problemem jest nie tylko nie wydawanie paragonów, ale przede wszystkim wystawianie tzw. paragonów niefiskalnych. W niektórych przypadkach wydanie kwitka za usługę wprowadza klientów w błąd (por.: paragon za kolędę – fake)
Co to jest paragon niefiskalny?
Co zawiera paragon niefiskalny i czym różni się od fiskalnego odpowiednika? Przede wszystkim mniejszą ilością konkretnych danych. Paragon niefiskalny jest bowiem odcinkiem wystawianym jeszcze przed fiskalizacją kasy. Stanowi on dowód zakupu, ale w takiej formie nie powinien być przekazywany kupującemu, zwłaszcza, jeśli sprzedawca winien ewidencjonować obroty na kasie fiskalnej. Branżą nagminnie wykorzystującą paragon niefiskalny jest gastronomia, gdzie obiegowo nazywa się go paragonem kelnerskim bądź po prostu rachunkiem.
Co zawiera paragon fiskalny?
Paragon fiskalny musi zawierać obligatoryjnie kilkanaście elementów.
Co zawiera paragon fiskalny:
– NIP, czyli numer identyfikacji podatkowej podatnika
– nazwę podatnika lub jego imię i nazwisko
– adres punktu sprzedaży bądź – w przypadku sprzedaży prowadzonej w różnych miejscach – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika
– wyraźny znacznik: paragon fiskalny
– numer wydruku
– nazwę towaru lub usługi, które pozwolą na ich prawidłową identyfikację
– ilość oraz wartość sprzedaży danego towaru lub usługi
– cenę jednostkową danego towaru bądź usługi
– oznaczenie literowe przypisane właściwej stawce podatkowej
– wartość sprzedaży brutto oraz kwoty podatku po uwzględnionych zniżkach, rabatach i narzutach
– wartość rabatu lub narzutu jeśli dotyczy towaru lub usługi
– sumaryczną kwotę sprzedaży brutto
– sumaryczną kwotę podatku
– wartość sprzedaży zwolnionej z podatku
– znacznik waluty, w której prowadzona jest sprzedaż przy łącznej kwocie brutto
– kolejny numer paragonu fiskalnego
– w przypadku większej niż jedna liczbie kas – numer kasy wraz z oznaczeniem danego kasjera
– numer kasy oraz logo fiskalne
Na żądanie kupującego, paragon może zawierać również NIP nabywcy.
Kasa kasie nierówna
Co ciekawe, obowiązujące przepisy nie definiują jednoznacznie pojęcia nazwy usługi lub nazwy towaru, w konsekwencji czego należy je rozumieć w ramach słownika języka polskiego. Zarówno nazwa towaru jak i usługi powinna być na tyle jasna, by wraz z ceną oraz odpowiednią stawką podatkową stanowiła identyfikator produktu lub usługi. I tu pojawiają się trudności, ponieważ techniczne warunki niektórych modeli uniemożliwiają szczegółowy opis towaru lub usługi. Ponieważ jednak nazwy sprzedawanych towarów i usług są określane i wprowadzane przez samych sprzedawców, a przepisy nie wykluczają stosowania skrótów, sprzedawcy zdani są własną kreatywność. Jeżeli, natomiast, techniczne możliwości kasy są ograniczone i klient nie może jednoznacznie określić parametrów swoich zakupów, sprzedawca zobowiązany jest na wymianę modelu na zgodny z przepisami.
Dlaczego paragony mają znaczenie?
Dlaczego trzeba wiedzieć co zawiera paragon? Ponieważ zarówno sprzedawca, który nie wydaje paragonu, jak i ten, który posiłkuje się paragonami niefiskalnymi, w zasadzie nie płaci podatku. Jego wartość jest bowiem pobierana wprost od klienta. Nie oznacza to jednak, że trafia on do budżetu państwa. Najczęściej zasila po prostu kieszeń nieuczciwego sprzedawcy. Tylko paragony z kas fiskalnych są dowodem na uczciwie prowadzoną działalność gospodarczą.
Wszystko to, co zawiera paragon ma znaczenie i pełni określone funkcje informacyjne, ochronne oraz kontrolne.
Czy każdy sprzedawca musi wydawać paragon fiskalny?
Warto wiedzieć, że nie każdy sprzedawca jest zobligowany do wystawiania paragonu fiskalnego. Zgodnie z przepisami, z obowiązku tego zwolnieni są podatnicy, którzy w roku podatkowym nie przekroczyli obrotu wysokości 20 tys. zł ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych. Obowiązek ten nie ciąży także na podatnikach wykonujących czynności określone w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.
