Czas pracy kierowcy 2019: maksymalny czas prowadzenia pojazdu
Firmy transportowe łatwo się gubią przy liczeniu czasu pracy swoich kierowców. Przepisy w tym zakresie są dość skomplikowane, chociaż nie ulegają znaczącym zmianom. Czas pracy kierowcy 2019 jest regulowany przez rozporządzenie ustawodawcy unijnego, a nie polskiego (rozporządzenie nr 561/2006 z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego). Zgodnie z nim kierowcą jest nie tylko osoba, która prowadzi pojazd. Jest nim też osoba, która jest przez krótki okres czasu przewożona w pojeździe do jakiegoś miejsca, by potem przejąć jego prowadzenie. Oczywiście w ramach obowiązków służbowych.
Jeśli chodzi o maksymalny czas prowadzenia pojazdu przez kierowcę, to należy rozróżnić limit prowadzenia pojazdu na dzień i w przeciągu tygodnia. Dziennie kierowca może prowadzić pojazd maksymalnie 9 godzin. Dwa razy w tygodniu czas pracy może wynosić maksymalnie 10 godzin.
Z kolei jeśli chodzi o maksymalny czas prowadzenia pojazdu w przeciągu tygodnia (liczonego od północy w poniedziałek do godz. 24 w niedzielę), to wynosi on 56 godzin. Warto przy tym pamiętać, że rozporządzenie reguluje także kwestię maksymalnego limitu godzin spędzonych za kierownicą także jeśli chodzi o dwa następujące po sobie tygodnie. W tym okresie kierowca nie może prowadzić pojazdu dłużej niż 90 godzin łącznie. To oznacza z kolei, że jeśli np. w pierwszym tygodniu wyjeździł za kółkiem 45 godzin, to w następnym tygodniu również może spędzić za kierownicą maksymalnie 45 godzin (razem 90).
Sprawdź polecane oferty
RRSO 21,36%
Uwaga: odwołując się do przykładu wyżej – w trzecim tygodniu pracy kierowca…również będzie mógł prowadzić pojazd tylko przez 45 godzin, bo rozporządzenie dotyczy każdych dwóch tygodni następujących po sobie. Z kolei jeżeli w pierwszym tygodniu kierowca wyjeździłby za kółkiem 50 godzin, to w drugim tygodniu mógłby wyjeździć 40 (razem 90). W jeszcze kolejnym – znowu maksymalnie 50.
Przerwy w pracy kierowcy
Podobnie jak każdy pracownik, kierowca ma prawo do przerwy w pracy – a właściwie jest do niej zobligowany. To warte podkreślenia, ponieważ niektórzy kierowcy chętnie poświęciliby przerwę, by szybciej dojechać do celu. Tymczasem rozporządzenie wymusza na nich krótki odpoczynek po 4,5 h jazdy. Przerwa w pracy powinna wtedy wynosić co najmniej 45 minut. Kierowca może też czterdziestopięciominutową przerwę podzielić, ale w taki sposób, by uwzględniała maksymalny czas jazdy bez przerwy. Minimalna długość przerwy dzielonej to 15 minut.
Przykład: Kierowca w danym dniu ma do wyjeżdżenia 9 h. Kierowca rozpoczyna jazdę i prowadzi przez 2,5 h. Postanawia zrobić sobie 15 minut przerwy (ma prawo do przerwy, która będzie miała miejsce wcześniej niż po 4,5 h jazdy). Następnie, np. po dwóch godzinach jazdy, może zrobić kolejną przerwę, ale musi wynosić ona co najmniej 30 minut. Kierowca spędził za kółkiem 4,5 h i „zaliczył” łącznie 45-minutową przerwę (15+30).
Okres odpoczynku
Jeśli chodzi o czas pracy kierowcy 2019, to istotna jest jeszcze kwestia odpoczynku – zarówno dziennego jak i tygodniowego. W przypadku odpoczynku dziennego można wyróżnić odpoczynek regularny i skrócony. Regularny odpoczynek dzienny wynosi co najmniej 11 godzin. To czas, kiedy kierowca w pełni dysponuje swoim czasem. Skrócony odpoczynek wynosi co najmniej 9 godzin, ale jest krótszy niż 11. Kierowca może mieć maksymalnie trzy okresy skróconego odpoczynku pomiędzy dwoma tygodniowymi okresami odpoczynku.
Z kolei jeśli chodzi o tygodniowy okres odpoczynku, to pierwszy odpoczynek w tygodniu powinien rozpocząć się najpóźniej po zakończeniu sześciu 24-godzinnych okresów (należy to liczyć od końca poprzedniego tygodniowego okresu odpoczynku). W ciągu dwóch kolejnych tygodni kierowca wykorzystuje co najmniej: dwa regularne tygodniowe okresy odpoczynku trwające 45 godzin lub jeden regularny tygodniowy okres odpoczynku i jeden skrócony tygodniowy okres odpoczynku trwający co najmniej 24 godziny.
