Dorabianie do rent i emerytur stało się powszechną praktyką. Wynika to najczęściej ze zbyt niskich świadczeń wypłacanych przez organ rentowy. Ponadto za każdy przepracowany dodatkowo rok emeryt ma prawo do przeliczenia swojego świadczenia. Często to sposób na w miarę dostatnie życie i zagwarantowanie zaplecza finansowego na przyszłość. Bo oprócz emerytury można mieć dodatkową pensję. Kobiety po 60-tce oraz mężczyźni powyżej 65. roku życia mogą dorabiać bez ograniczeń. Pozostali nie utracą części bądź całości świadczeń jeśli nie przekroczą ustalanego raz w kwartale limitu.

Osoby, które wcześniej przeszły na emeryturę z tytułu np. pracy w szczególnych warunkach, będą miały zmniejszone świadczenie w razie przekroczenia w danym miesiącu przychodu z dodatkowej pracy przekraczającego 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Od 1 grudnia 2020 r. limit ten wynosi 3618,30 zł. W przypadku osiągnięcia przychodu z dodatkowej pracy wyższego niż 130 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ich prawo do emerytury ulega zawieszeniu. Tym samym od teraz jeśli ktoś zarobi więcej niż 6719,70 świadczenia emerytalnego nie otrzyma.

Podobne zasady obowiązują rencistów. Zwolnieni z nich są inwalidzi wojenni i wojskowi, których niezdolność do pracy związana jest ze służbą wojskową.

Jeśli przychód z dodatkowej pracy przekroczy 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ale będzie niższy niż 130 proc, to wówczas świadczenie emerytalne lub rentowe z tytułu całkowitej niezdolności do pracy zostanie pomniejszone o kwotę przekroczenia, ale nie więcej niż 629,37 zł. W przypadku częściowej niezdolności do pracy potrącenie nie przekroczy kwoty 465,31zł. W przypadku renty rodzinnej maksymalna kwota potrącenia wynosi 527,35 zł, jeżeli osoba dorabiająca jest jako jedyna do niej uprawniona. Natomiast renta socjalna zostaje zawieszona po przekroczeniu kwoty 3618,30 zł.

Emeryci i renciści mają obowiązek do końca lutego 2021 r. poinformować ZUS o przychodach z dodatkowej pracy wykonywanej w 2020 r. Powinni jednocześnie poinformować organ rentowy czy wybierają miesięczny czy roczny system rozliczenia. Może się zdarzyć tak, że osoba pobierająca świadczenie w którymś miesiącu przekroczy limit, natomiast w skali roku ten limit przekroczony nie będzie (bo w innych miesiącach zarobiła mniej). Wówczas korzystniejsze jest rozliczenie roczne. W sytuacji jeśli rencista lub emeryt nie dokona wyboru systemu rozliczania, za niego decyzję podejmie ZUS, z założenia najkorzystniejszą dla osoby pobierającej świadczenie.