Pomysł wprowadzenia wolnego od pracy w dniu 12 listopada jest wprawdzie głupi, ale to nie pierwszy głupi pomysł polskiego ustawodawcy w ostatnich dziesiątkach lat. Idiotyczny, tu już bez cienia wątpliwości i prób usprawiedliwiania, jest natomiast sposób procedowania całej tej inicjatywy. Przypomina mi to kolonie w Mielnie w 2000 roku, gdy przez cały lipiec padał deszcz, więc kierowniczka kolonii w trybie pilnym co i rusz zarządzała, że oto dziś z powodu deszczu nie będzie plaży, ale karty, kalambury, oglądanie Euro 2000 i tak powoli, powoli zaczynały kończyć się jej pomysły.

Stulecie odzyskania niepodległości nie jest jednak deszczem, to temat, do którego polska władza przygotowuje się od lat. Sytuacja, w której robi się ustawę ogłaszającą "ot tak", w hormonalnym ferworze dzień wolny w odstępie trzech tygodni od procedowania ustawy przez Sejm, to zwyczajny Monty Python.

Po pierwsze - upokarza mnie sam fakt, że w ramach rozwolnienia legislacyjnego, które od lat produkuje nowe przepisy bardziej z potrzeby ducha, niż realnych potrzeb społeczeństwa (myślę, że nie ma osoby, która byłaby w stanie śledzić całe tworzone w Polsce prawo) narodził się potworek o jakieś absurdalnej nazwie, który już na wieki będzie zaśmiecał systemy informacji prawnej.

Po drugie - ten potworek liczy cztery artykuły z dodatkami, opowiadam dłuższe dowcipy, choć nie są one równie zabawne, co ustawa.

Po trzecie - to jakiś montypythonowski bełkot, żeby "odpracowywać" święto 11 listopada byczeniem się w poniedziałek 12 listopada. Może warto przemianować święto 11 listopada na po prostu "jednodniowe ferie", skoro najwyraźniej nie o świętowanie, a o odpoczynek chodzi.

Po czwarte - co z wynagrodzeniem za kolejny ustawowo wolny od pracy dzień? Czy wyłączeni z "obchodów 12 listopada" pracują w święto? Co z ich pensjami? Czy pracodawcy i pracownicy są na to gotowi?

Po piąte - co z planami? Przecież to jest 2,5 tygodnia od dzisiaj!!! Ludzie poczynili już pewne zobowiązania, umówili spotkania, dogadali się na konkretne projekty, wizyty w urzędach, sądach, u lekarzy (prywatne). Czy naprawdę obudziłem się dzisiaj w państwie, w którym nie mogę być pewny tego, że w poniedziałek pójdę do pracy?

Pomijam już zupełnie kwestie ekonomiczne, choć lubowanie się w słodkim lenistwie i "niehandlowe niedziele" trwające niebawem od soboty do poniedziałku, już i tak dostatecznie drenują nam gospodarkę.

Kiedyś, w imię dobra narodu, nie było rano Teleranka. Dziś w poniedziałek nie pójdziemy do pracy.

Sprzyja najprostszemu ludowi, kierującemu się najbardziej banalnymi instynktami, któremu absolutnie niczego nie zmienia fakt, że jeden z najbliższych poniedziałków zostanie "wyjęty z kalendarza". Przegłosowanie takiej ustawy rozmija się z ideą świętowania niepodległości, zaś uzasadnienie jej przegłosowania jest nie tyle nieprzekonujące, co po prostu prymitywne.

Rządzący dali igrzyska. Nie piszę o chlebie, bo dla wielu z obywateli będzie to stanowiło również istotne uszczuplenie otrzymanego na koniec miesiąca chleba. Do obchodów odzyskania niepodległości zostały nieco ponad dwa tygodnie i szczerze zastanawiam się co dalej wymyśli nieracjonalny ustawodawca. Pół litra na głowę dla każdego obywatela byłoby dobrym początkiem utrzymanym w tzw. "duchu ustawy".