W obliczu prezydencji Polski w Radzie Unii Europejskiej, kluczowym zadaniem jest opracowanie strategii, która odpowiada na bieżące wyzwania geopolityczne i równocześnie także kreuje długoterminową wizję europejskiej polityki bezpieczeństwa.
Polska, ze swoim bogatym doświadczeniem w zakresie obronności, znaczącymi inwestycjami w sektorze wojskowym oraz doskonałą znajomością sposobu rozumowania naszego wspólnego wroga ma potencjał, by przewodzić w kształtowaniu nowych inicjatyw obronnych w UE, przekonuje Warsaw Enterpreise Institute w swoim najnowszym raporcie.
Wyzwania, przed którymi stoi Europa, są wielowymiarowe. Konflikt na Ukrainie, niestabilność geopolityczna wynikająca z działań Rosji, oraz potencjalne zmiany w polityce międzynarodowej USA wynikającej z ryzyka ponownej elekcji Donalda Trumpa, zwiastują okres zwiększonych napięć i niepewności. Dodatkowo, sytuacja na Bliskim Wschodzie oraz napięcia w relacjach z kluczowymi globalnymi graczy, takimi jak Chiny, wymagają zdecydowanej i jednolitej reakcji europejskiej.
Priorytety dla polskiej prezydencji
Polska prezydencja powinna zatem skupić się na kilku priorytetowych obszarach. Po pierwsze, wzmocnienie europejskiej autonomii strategicznej przez rozwój wspólnego przemysłu obronnego i technologicznego, co umożliwi Europie samodzielne reagowanie na kryzysy i zagrożenia. Inicjatywy takie jak Europejska Baza Techniczno-Przemysłowa Obrony czy Fundusz Obrony Europejskiej mają kluczowe znaczenie dla osiągnięcia tego celu.
Po drugie, należy kłaść nacisk na cyberbezpieczeństwo i odporność wobec hybrydowych zagrożeń. Rozwój „tarczy cybernetycznej” UE, wzmocnienie kooperacji z NATO w tym zakresie, oraz budowanie zdolności do przeciwdziałania dezinformacji są niezbędne dla ochrony infrastruktury krytycznej i integralności informacyjnej Europy.
Po trzecie, Polska może odegrać ważną rolę w promowaniu innowacji w obronności, poprzez wspieranie badań i rozwoju w dziedzinie nowych technologii militarnych. To z kolei przyczyni się do wzrostu konkurencyjności europejskiego przemysłu obronnego oraz do zwiększenia efektywności sił zbrojnych państw członkowskich.
Polska musi narzucić tempo, charakter i kształt europejskiej wojskowości (tak długo, jak wrogiem jest Rosja)
W kontekście konfliktu ukraińskiego, Polska powinna nadal podkreślać znaczenie jednolitej i zdecydowanej postawy UE, wspierając Ukrainę nie tylko militarnie, ale także w procesie jej integracji z europejskimi strukturami. Polska prezydencja mogłaby również zainicjować nowe formy wsparcia dla krajów, które są bezpośrednio zagrożone agresją zewnętrzną, wzmacniając wschodnią flankę NATO i UE.
W ocenie Beaty Górki-Winter z WEI polska prezydencja stoi przed szansą zdefiniowania przyszłości europejskiej polityki bezpieczeństwa w odpowiedzi na rosnące zagrożenia i niepewność globalną. Ja powiem więcej, poprzez aktywne promowanie inicjatyw obronnych, wzmacnianie współpracy międzynarodowej i zwiększanie inwestycji w nowoczesne technologie, Polska może mieć niepowtarzalną okazję, by ukształtować europejskie bezpieczeństwo na swoją modłę. Z pożytkiem dla Polski i dla Europy.
