Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi definiuje szereg pojęć, które czasami wydają się nawet być bliskoznacznymi. Ustawodawca wyjaśnia bowiem - między innymi - czym jest epidemia, stan epidemii, zagrożenie epidemiologiczne, czy stan zagrożenia epidemiologicznego. W odniesieniu do określeń, które definiuje się jako stany, można w zasadzie stwierdzić, że chodzi o sytuację prawną. Tak też przez stan zagrożenia epidemiologicznego (epidemicznego) rozumie się:

Z kolei epidemią (jako taką, nie stanem epidemii), jest:

Przepisy rzeczonej ustawy precyzyjnie określają, jakie obowiązki u uprawnienia wynikają z wprowadzenia stanu zagrożenia epidemiologicznego w związku z epidemią (a nawet pandemią), o której niewątpliwie można dzisiaj mówić.

Jako że zagrożenie epidemiczne, czy epidemia, występują na obszarze więcej niż jednego województwa, decyzję o wprowadzeniu stanu zagrożenia epidemiologicznego podejmuje w drodze rozporządzenia minister zdrowia (art. 46 ust. 2  ustawy o zap. zw. zakażeń).

Jeżeli stan zagrożenia epidemiologicznego wprowadzony zostanie rozporządzeniem ministra zdrowia, na ludność mogą zostać nałożone następujące obowiązki i obostrzenia:

Sytuacja wydaje się być jednak poważniejsza, toteż zastosowanie może mięć "opcja awaryjna".

Z uwagi jednak na powagę sytuacji (w zasadzie fakt, że organy lokalne nie są w stanie poradzić sobie z epidemią i jej skutkami, a także wyzwaniami organizacyjnymi) art. 46a nakazuje taką decyzję podjąć Radzie Ministrów. Jeżeli stan zagrożenia epidemiologicznego wprowadzony zostanie - a wszystko na to wskazuje - rozporządzeniem Rady Ministrów, to zakres obostrzeń i obowiązków nałożonych na obywateli jest niezwykle szeroki - i słusznie. Jest to katalog z powyższego akapitu, a także dodatkowo:

Całkowity katalog działań uprawnień i obowiązków możliwych do zastosowania jest niezwykle trudny do określenia, a wskazanie, które z instrumentów zostaną zastosowane, nie jest na chwilę obecną możliwe. Wiemy na przykład, że pierwszym z działań, będzie ustanowienie w każdym regionie szpitala, zajmującego się tylko pacjentami zakażonymi koronawirusem.

Warto zaznaczyć, że w polskim porządku prawnym funkcjonuje kilka źródeł prawa, które odnoszą się do obecnej sytuacji. Część działań podejmowanych jest na kanwie nowej ustawy (lex koronawirus), natomiast wiele z nich - zapewne - wynikać będzie z zapowiadanego stanu zagrożenia epidemiologicznego.