Przedsiębiorcy często mają problem z określeniem, które wydatki mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, a które nie zostaną zakwalifikowane jako koszty firmowe. Od lat wątpliwości wzbudzały m.in. świadczenia dla samozatrudnionych. Teraz fiskus zmienia zdanie w tej kwestii – chociaż nadal trzeba spełniać pewne warunki, by wydatki na ten cel móc wliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Świadczenia dla samozatrudnionych w kosztach uzyskania przychodu. Fiskus zmienia zdanie
O ile żadnych wątpliwości nie budziło do tej pory kwalifikowanie wydatków na świadczenia dla pracowników (a przynajmniej wydatków na większość z tych świadczeń) do kosztów uzyskania przychodu, o tyle wydatki na świadczenia dla samozatrudnionych współpracowników nie były już – zdaniem fiskusa – możliwe do sklasyfikowania jako wydatki firmowe. Okazuje się jednak, jak donosi Rzeczpospolita, że skarbówka ostatecznie zweryfikowała swoje podejście. A przynajmniej do pewnego stopnia, bo nadal trzeba spełniać pewne warunki, by wydatki na benefity dla samozatrudnionych mogły być uznane za koszt firmowy.
O jakich warunkach mowa? Okazuje się, że benefity mają być elementem wynagrodzenia samozatrudnionego, który jest jednocześnie współpracownikiem danego przedsiębiorcy (i np. wykonuje dla niego określone usługi). To zresztą nie wszystko; przedsiębiorca, który chce zaliczyć wydatki na benefity dla samozatrudnionego w koszty firmowe musi również wykazać, że wydatki te przyczyniają się do polepszenia jakości usług wykonywanych przez samozatrudnionego. Jeśli natomiast benefit nie jest integralną częścią wynagrodzenia, to zaliczenie go do kosztów uzyskania przychodu nadal nie jest możliwe. „Rz” przywołuje na potwierdzenie interpretację fiskusa, zgodnie z którą wydatki poniesione na dofinansowanie do posiłków współpracowników nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu spółki.
Wydatki na współpracowników: co można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu?
Warto jednak zaznaczyć, że jeśli chodzi o wydatki na współpracowników, fiskus już wcześniej dopuszczał pewne wyjątki. Na przykład jeśli przedsiębiorca poniósł wydatki na szkolenie czy podróż współpracownika, to mógł zaliczyć je jako koszty firmowe – o ile obowiązek ponoszenia tych wydatków wynika z umów zawartych ze współpracownikami. Należy jednocześnie mieć na uwadze, że do kosztów firmowych nie można natomiast zaliczyć wydatków na imprezy integracyjne dla współpracowników – zdaniem fiskusa są to wydatki ponoszone na reprezentację, a ich celem jest poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich, które nie są zatrudnione w firmie na podstawie umowy o pracę. Wydatki na reprezentację nie mogą być natomiast zaliczone do kosztów firmowych niezależnie od okoliczności.
