Wymiar urlopu wypoczynkowego zależy od stażu pracy
Pracownikowi zatrudnionemu na pełnym etacie przysługuje odpowiednio 20 lub 26 dni wolnego – w zależności od stażu pracy. W pierwszym roku zatrudnienia nabywa on prawo do urlopu z dołu – z każdym kolejnym miesiącem w wymiarze 1/12. Przy urlopie w wymiarze 20 dni oznacza to, że co miesiąc zyskuje prawo do kolejnego 1,66 dnia wolnego.
Po pierwszym roku pracy sytuacja się jednak zmienia i pracownik nabywa urlop wypoczynkowy z góry, z początkiem nowego roku kalendarzowego. Gdy jego staż wciąż nie przekracza 10 lat, oznacza to, że już w styczniu ma do dyspozycji w sumie 20 dni urlopu.
Powstaje tu jednak pewien problem – skoro pracownik nabywa urlop z góry, to co w sytuacji, gdy w styczniu jego staż nie przekracza 10 lat zatrudnienia (a więc przysługuje mu 20 dni urlopu), a po kilku miesiącach upłynie już 10 lat (i powinien otrzymać 26 dni wolnego)? Właśnie wtedy może mu przysługiwać urlop uzupełniający
Sprawdź polecane oferty
RRSO 21,36%
Czym jest urlop uzupełniający?
Zgodnie z art. 158 Kodeksu pracy:
Załóżmy więc, że w maju 2022 roku pracownik będzie zatrudniony w sumie 10 lat. Urlop na 2022 rok nabywa jednak z góry, w styczniu. Na ten moment jego staż pracy wynosi jednak mniej niż 10 lat. Oznacza to, że przysługuje mu tylko 20 dni urlopu. Mija jednak kilka miesięcy i w maju sytuacja się zmienia, a pracownikowi należy się 26 dni urlopu.
Właśnie wtedy może uzyskać urlop uzupełniający. Nie zawsze jednak jest to konieczne. Przepis wyraźnie wskazuje, że chodzi o sytuację, kiedy zatrudniony wykorzystał urlop na dany rok kalendarzowy. Odnosząc się więc do podanego wyżej przykładu, jeśli pracownik do maja skorzystał z 20 dni wolnego, to należy mu się urlop uzupełniający w wymiarze 6 dni.
Inaczej natomiast wygląda sytuacja, gdy do maja wykorzystał np. 10 dni. Wtedy urlop uzupełniający nie jest potrzebny. Zmienia się jedynie pula dni wolnych, które pozostały do wykorzystania – w tym przypadku będzie ich więc jeszcze 16 (zamiast 10).
Oczywiście z punktu widzenia pracownika sytuacja jest właściwie taka sama – obojętnie, czy wykorzystał wcześniej 20 dni urlopu i przysługuje mu urlop uzupełniający, czy też tego nie zrobił i po prostu zwiększy się wymiar dni urlopowych, które jeszcze mu zostały – efekt jest taki, że w sumie w danym roku wykorzysta 26 dni urlopu.
Pracownik nie zawsze wykorzysta urlop uzupełniający jeszcze w tym samym roku
Prawo do urlopu uzupełniającego pracownik nabywa z momentem ostatniego dnia okresu, w którym miał prawo do urlopu w niższym wymiarze. Czyli jeśli od 15 maja przekroczy 10-letni staż pracy, to prawo do urlopu uzupełniającego nabywa 14 maja.
Pracodawca powinien przy tym sporządzić plan urlopowy w ten sposób, by umożliwić pracownikowi wykorzystanie pełnego urlopu – a więc uwzględnić w tym planie także urlop uzupełniający.
Nie zawsze jednak będzie to możliwe. Jeśli np. pracownik nabędzie prawo do urlopu uzupełniającego w grudniu, to może mieć problem z wykorzystaniem w tym czasie dodatkowych 6 dni. W takiej sytuacji przechodzą one na kolejny rok i traktowane są jako zaległy urlop wypoczynkowy. Oznacza to, że muszą być wykorzystane w pierwszym kwartale.