Sanatorium za darmo – kto może z niego skorzystać?
Wyróżniamy dwa typy leczenia uzdrowiskowego: pobyt w szpitalu uzdrowiskowym i pobyt w sanatorium. Leczenie w szpitalu uzdrowiskowym jest bezpłatne, natomiast wyjazd do sanatorium – nawet w ramach skierowania – zwykle wiąże się z częściową odpłatnością za zakwaterowanie i wyżywienie. Prawo do udziału w bezpłatnym turnusie sanatoryjnym przysługuje wyłącznie określonym grupom i dotyczy:
- osób o znacznym stopniu niepełnosprawności (bez ograniczenia wiekowego);
- dzieci i młodzieży do 18 lat albo do 26 roku życia (jeśli kontynuują naukę), a także dzieci uprawnionych do renty rodzinnej;
- pracowników zakładów, które w produkcji stosowały azbest, zatrudnionych w tych zakładach 28 września 1997 roku albo wcześniej.
Sanatorium za darmo a skierowanie
Aby wyjechać do sanatorium na koszt państwa, konieczne jest skierowanie od lekarza. Przy jego przyznawaniu lekarz bierze pod uwagę stan zdrowia pacjenta i to, czy cierpi on na chorobę, która wymaga tej formy relaksu. Skierowanie jest dokumentem, który potwierdza potrzebę wypoczynku zdrowotnego i jest podstawą do ubiegania się o turnus.
Ze względu na ograniczoną liczbę miejsc w sanatoriach na wyjazd czeka się średnio, w optymistycznym wariancie, około roku. Poza kolejnością do sanatorium mogą pojechać m.in.:
Sprawdź polecane oferty
RRSO 21,36%
- świadczeniobiorcy z tytułem „Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi'”,
- świadczeniobiorcy z tytułem „Zasłużonego Dawcy Przeszczepu”,
- kombatanci,
- weterani,
- inwalidzi wojenni,
- uprawnieni żołnierze, u których uszczerbek na zdrowiu wynosi przynajmniej 30 proc.,
- kobiety w ciąży,
- działacze opozycji antykomunistycznej i osoby represjonowane z powodów politycznych.
Na priorytetowy program rehabilitacji leczniczej mogą liczyć również osoby objęte prewencją rentową, której celem jest niedopuszczenie do uszczerbku na zdrowiu czasowo lub trwale wyłączającym chorego z rynku pracy.
Pobyt w sanatorium a warunki w ośrodku
Bezpłatne sanatorium to dla wielu osób jedyna szansa na poprawę stanu zdrowia i kondycji fizycznej. Darmowy turnus wcale nie jest jakościowo gorszy od tego w standardowym trybie.
Turnus dla dorosłych w sanatorium trwa 21 dni, a czas rehabilitacji uzdrowiskowej jest 7 dni dłuższy. W przypadku uzdrowiskowego leczenia sanatoryjnego dorosłych świadczeniodawca powinien zabezpieczyć wykonanie każdemu świadczeniobiorcy co najmniej 54 zabiegów fizjoterapeutycznych w okresie rozliczeniowym.
Warunki lokatorskie zależą od dostępnej opcji. Najtańszym wariantem zarówno w sezonie niskim, jak i wysokim jest pokój wieloosobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego, najdroższym – pokój jednoosobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym.
Za co w sanatorium NFZ nie zapłaci?
Bezpłatnymi zabiegami są tylko te związane z chorobą podstawową, będącą bezpośrednią przyczyną skierowania. W cenę pobytu wliczone jest korzystanie przez pacjenta z zabiegów przewidzianych na typ jego schorzenia. A także konsultacji specjalistów – m.in. lekarzy, psychologów i dietetyków.
Co do zasady państwo nie zapłaci za usługi dodatkowe, typu: wypożyczenie ręczników, zmiana pościeli, dostęp do kosmetyków do pielęgnacji ciała bądź do leków nierefundowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Tak samo nie pokryje kosztów dodatkowych obowiązujących w lokalizacji ośrodka (opłat klimatycznych), przejazdu do i z sanatorium czy pobytu opiekuna.
Przed wyjazdem do sanatorium warto dokładnie zapoznać się z ofertą ośrodka i cennikiem usług bonusowych oraz skonsultować się z lekarzem, który pomoże nam wybrać odpowiedni turnus sanatoryjny.
