Sprzeciw od orzeczenia lekarskiego – kiedy można go wnieść?
Opinia lub orzeczenie lekarskie to dokument będący oceną stanu zdrowia pacjenta, prezentujący diagnozę i rekomendacje dotyczące dalszego postępowania medycznego. Orzeczenie lekarskie to forma wypowiedzi lekarza zawierająca wnioski wywiedzione ze stwierdzonego stanu faktycznego. Opinia lekarska pozwala ustalić wysokość uszczerbku na zdrowiu i związek między urazem a kondycją poszkodowanego. To ważne źródło informacji, pozwalające na ustalenie odpowiedzialności i wysokości odszkodowania. Opinię lub orzeczenie lekarskie możemy otrzymać np. w razie oceny skutków wypadku (przy pracy, komunikacyjnego itp.) czy chorób przewlekłych.
Gdy otrzymamy opinię lub orzeczenie lekarskie, które jest dla nas niekorzystne, mamy prawo wnieść sprzeciw. Możemy sprzeciwić się zaleceniom dotyczącym dalszego postępowania medycznego czy wtedy, gdy uważamy, że nasze prawa – jako pacjenta – zostały naruszone, a przeprowadzone badania były niewystarczające lub nieodpowiednie.
Jak napisać skuteczny sprzeciw wobec opinii lub orzeczenia lekarskiego?
Napisanie skutecznego sprzeciwu wobec opinii lub orzeczenia lekarskiego może być trudne, szczególnie jeśli nie mamy doświadczenia w sporządzaniu takich dokumentów. Przed napisaniem sprzeciwu warto skompletować całą dokumentację medyczną związaną z naszym przypadkiem. W treści jasno i precyzyjnie określmy, z czym się nie zgadzamy. Powinno to wynikać z dokumentacji medycznej lub z innych faktów, np. błędów w badaniach. Argumenty potwierdzające nasze stanowisko powinny być poparte faktycznymi danymi, a nie tylko subiektywnymi odczuciami. Sprzeciw powinien być napisany poprawnym językiem, bez błędów ortograficznych czy gramatycznych. W piśmie należy podać swoje dane personalne, numer dokumentu tożsamości, adres zamieszkania, numer telefonu i adres e-mail, a także numer orzeczenia lub opinii lekarskiej, której sprzeciw dotyczy.
Sprawdź polecane oferty
RRSO 21,36%
Kogo można poprosić o pomoc w napisaniu sprzeciwu?
W przypadku, gdy mamy wątpliwości co do oceny naszego stanu zdrowia lub zaleceń dotyczących dalszego leczenia, możemy poprosić o konsultację lekarza specjalistę. Lekarz pomoże nam zrozumieć dokumentację medyczną oraz uzasadnić sprzeciw. Przy opracowaniu dokumentu warto skorzystać z pomocy przedstawiciela organizacji zajmującej się obroną praw pacjenta albo prawnika specjalizującego się w sprawach medycznych, który wspólnie z nami przygotuje uzasadnienie i poinformuje o dalszych krokach postępowania.
Gdzie złożyć sprzeciw wobec opinii lub orzeczenia lekarskiego?
Sprzeciw wraz z uzasadnieniem popartym paragrafami należy złożyć do komisji lekarskiej działającej przy Rzeczniku Praw Pacjenta (RPP), za pośrednictwem RPP w ciągu 30 dni od dnia wydania opinii lub orzeczenia. Komisja składa się z trzech lekarzy. W razie niedopełnienia któregoś z warunków sprzeciw zostanie automatycznie odrzucony.
Uwaga! W niektórych przypadkach postępowanie odwoławcze w odniesieniu do opinii i orzeczeń może być regulowane odrębnymi przepisami. Dotyczy to np. orzeczenia lekarza orzecznika ZUS-u o niezdolności do pracy albo istnieniu lub braku przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku, orzeczenia lekarza o braku przeciwwskazań do dysponowania bronią bądź zaświadczenia o stanie zdrowia pacjenta wydanego przez biegłego lekarza na potrzeby postępowania sądowego.
Pacjent (ewentualnie jego przedstawiciel ustawowy) mogą uczestniczyć w posiedzeniu komisji lekarskiej, z wyjątkiem narady, podczas której odbywa się głosowanie nad orzeczeniem. Nie ma obowiązku badania pacjenta w toku postępowania związanego z wniesieniem sprzeciwu. W przypadku decyzji o przeprowadzeniu badania przewodniczący wyznacza termin badania, uwzględniając stan zdrowia pacjenta i inne okoliczności wpływające na realizację jego praw i obowiązków wynikających z przepisów. Jeżeli pacjent nie stawi się na badaniu, komisja lekarska podejmie decyzję, opierając się wyłącznie na posiadanej dokumentacji medycznej, w tym tej dostarczonej przez pacjenta.
Co dzieje się po złożeniu sprzeciwu?
Po złożeniu sprzeciwu instytucja, do której sprzeciw został złożony, ma obowiązek dokładnie przeanalizować przedstawione argumenty i dokumentację medyczną, a następnie podjąć decyzję. W przypadku decyzji pozytywnej nasz sprzeciw zostanie uwzględniony, a opinia lub orzeczenie zostaną wydane na nowo. Może to oznaczać, że uzyskamy prawo do zasiłku chorobowego lub wyższego odszkodowania. Jeśli otrzymamy decyzję negatywną, obowiązkiem instytucji jest wyjaśnienie powodów tego stanowiska i podanie argumentów przemawiających za oryginałem.
Komisja wydaje orzeczenie nie później niż 30 dni od dnia wniesienia sprzeciwu. Orzeczenie jest wydawane bezwzględną większość głosów w pełnym składzie komisji. Od decyzji nie przysługuje odwołanie. Orzeczenie dopełnione uzasadnieniem należy doręczyć pacjentowi (ewentualnie jego przedstawicielowi ustawowemu) niezwłocznie. Jeśli nie uczestniczyli oni w posiedzeniu komisji, trzeba to zrobić nie później niż w ciągu 7 dni od dnia wydania orzeczenia. Pacjent nie ponosi wydatków związanych z postępowaniem przed komisją lekarską. Koszty obciążają Skarb Państwa.
Jakie są alternatywne sposoby rozwiązania sporu z lekarzem lub ubezpieczycielem?
Złożenie sprzeciwu wobec opinii lub orzeczenia lekarskiego nie jest jedynym sposobem na rozwiązanie sporu z lekarzem lub ubezpieczycielem. Alternatywne metody łagodzenia sporu, których wybór zależy od naszej sytuacji i preferencji, to np. mediacja i arbitraż.
- Mediacja polega na prowadzeniu rozmów z udziałem mediatora. Jego zadaniem jest pomoc w rozwiązaniu sporu między stronami. Mediacja jest dobrym rozwiązaniem, gdy chcemy rozwiązać sprawę w sposób pokojowy, a nie przez walkę w sądzie.
- Arbitraż pozwala na poddanie decyzji w danej sprawie osobie trzeciej – arbitrowi. Arbitraż jest dobrym rozwiązaniem, jeśli nie udało nam się osiągnąć porozumienia w drodze mediacji.
