UOKiK otrzymał liczne skargi dotyczące procedury reklamacyjnej Wizz Air. Pasażerowie twierdzą, że przewoźnik ignoruje zgłoszenia dotyczące uszkodzonych bagaży. Proces ten, zlecony firmie PS. Service, okazał się wyjątkowo uciążliwy – trudny kontakt, brak odpowiedzi w ustawowym terminie 14 dni, a także niejasne instrukcje odstraszają podróżnych od dochodzenia swoich praw.

Jak zauważa Tomasz Chróstny, prezes UOKiK, choć Wizz Air powierzył obsługę reklamacji podwykonawcy, to nadal ponosi odpowiedzialność za wszelkie opóźnienia i niedociągnięcia. “Przewoźnik nie może uchylać się od swoich obowiązków wobec pasażerów, korzystając z usług zewnętrznych firm” – podkreślił.

Kolejnym zarzutem jest stosowanie zapisów wyłączających odpowiedzialność za uszkodzenia bagażu wynikające z jego złej jakości lub przeładowania. Tego typu klauzule stoją w sprzeczności z Konwencją Montrealską, która jasno precyzuje obowiązki przewoźników w przypadku uszkodzenia mienia pasażerów.

Jak wyjaśnia David Janoszka z AirCashBack, pasażer nie może być zmuszony do “rozbrajania” skomplikowanych regulaminów ani obciążany decyzjami biznesowymi przewoźnika. Wszelkie działania utrudniające dostęp do rekompensaty są niedopuszczalne – dodaje. Ekspert wskazuje, że skarga powinna być kierowana bezpośrednio do przewoźnika, a próby przerzucania odpowiedzialności na podwykonawców jedynie pogłębiają chaos.

Jeśli zarzuty zostaną potwierdzone, linia lotnicza może stanąć przed koniecznością zapłaty wysokich kar finansowych. Choć przepisy jasno mówią, że brak odpowiedzi w terminie 14 dni oznacza uznanie reklamacji, w praktyce pasażerowie rzadko podejmują kroki prawne. Kosztowne i długotrwałe postępowania odstraszają wielu konsumentów, co – jak sugerują krytycy – może być wykorzystywane przez przewoźników.

W obliczu zarzutów UOKiK Wizz Air stoi przed trudnym wyborem – dostosować swoje procedury do obowiązujących przepisów lub ryzykować dalsze sankcje. To także sygnał dla innych linii lotniczych, które mogą mieć podobne problemy. Dla pasażerów kluczowa jest znajomość swoich praw – zarówno tych wynikających z Konwencji Montrealskiej, jak i polskich przepisów konsumenckich. Jak pokazuje ta sytuacja, w starciu z globalnym gigantem najważniejsza jest świadomość i determinacja.

Wizz Air od dawna reklamuje się jako linia “dla każdego”. Czy jednak zaniedbania wobec pasażerów nie podkopują fundamentów tego sloganu? Czas pokaże, czy linia wyciągnie wnioski z obecnej sytuacji i poprawi swoje standardy obsługi, czy też pasmo kryzysów będzie się pogłębiać. Na razie pasażerowie muszą uzbroić się w cierpliwość – tak w podróży, jak i w walce o swoje prawa.