Problematyka nielegalności obowiązku zakrywania ust i nosa - nie słuszności, bo taki nakaz jest konieczny - wyraża się w tym, że reguluje je odpowiednie rozporządzenie Rady Ministrów. To z kolei wydaje się nie ot tak, a na podstawie ustawy - gdyż podstawą wydania rozporządzenia zawsze jest przepis ustawy.

Rozporządzenie covidowe wynika z ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych i można w nim ustanowić szereg ograniczeń. Jednym z nich jest poddanie się obowiązkowi stosowania środków profilaktycznych przez osoby chore i podejrzane o zachorowanie.

Za brak maseczek można zatem karać (abstrahując od konstytucyjności dwóch płaszczyzn karania za to samo) osoby chore i podejrzane o zachorowanie, które nie stosują się do tego obowiązku. Zastanawiam się, czemu rządzący nie chcą zmienić ustawy tak, by nakaz noszenia maseczek dotyczyć mógł każdego.

Zastanawiałem się, czy nie chodzi tutaj przypadkiem o fakt, iż rządzący - nowelizując ustawę - przyznali by się do bezprawnego karania obywateli. Niemniej jednak oficjalne wyjaśnienie jest inne - i poddaje ono w wątpliwość umiejętność rozumienia prawa przez resort.

Jeden z naszych czytelników zwrócił się do nas z wiadomością, którą otrzymał od Ministerstwa Zdrowia. Pan Przemysław skierował do MZ zapytanie, czy w oparciu o przepis art. 46b ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych można ustanowić nakaz zakrywania ust i nosa przez wszystkich obywateli.

Resort odpowiedział w sposób tak irracjonalny, że trudno uwierzyć, że ktoś się pod tym podpisał. W odpowiedzi wskazano, że

Sam obowiązek zakrywania ust i nosa wynikać ma z art. 46b pkt 12, który dotyczy - uwaga

Ministerstwo Zdrowia przez powyższe (sposób) rozumie:

W dalszej części pisma resort wspomina coś o domniemaniu konstytucyjności przepisów i konstatuje, że obowiązek zakrywania ust i nosa obowiązuje i już.

Zazwyczaj staram się zachowywać daleko idącą powściągliwość w komentowaniu kontrowersyjnych działań rządzących, bowiem prawo jest materią na tyle płynną, że bardzo łatwo można się pomylić. Taka odpowiedź resortu - jak powyższa - jest jednak całkowicie niezrozumiała.

W ogóle pominięto dyrektywy wykładni prawa. Zapomniano nawet - relatywizując problem domniemaniem konstytucyjności - o podstawowych regułach ustrojowych. Nikt zresztą nie wspomina o konstytucyjności - przekroczenie delegacji ustawowej powoduje, że przepis sam w sobie nie obowiązuje. Nie potrzeba do tego TK.

Resort pomija istnienie przepisu dot. środków profilaktycznych i w ogóle się do niego nie odnosi.  Zresztą, ministerstwu nie chciało się nawet uzasadnić, czemu akurat zakrywanie ust i nosa łączy się ze sposobem przemieszczania się - i w ogóle z przemieszczaniem się jako takim.

Przyjmując wersję resortu - czy obywatel siedzący na ławce bez maseczki przemieszcza się? Jeżeli nie, to na ławkach można siedzieć bez maseczek - tak głosi MZ. Oczywiście w ogóle komentując taką odpowiedź - zapewne mającą na celu sprowadzanie dyskusji do absurdu - daję się wplątać w niewątpliwie jałowe rozważania oparte o absurdalne podstawy.

Lepiej więc zakończę i przypomnę rządzącym. Znowelizujcie ustawę o zwalczaniu chorób zakaźnych, usuńcie kary administracyjne i nikt nie będzie miał problemu z legalnością nakazu. Covidenialiści czują się tak dobrze właśnie dlatego, że obostrzenia wprowadzono w sposób nieodpowiedni i nie można ich nawet odpowiednio ukarać. A szkoda, bo zakrywanie ust i nosa to dowód społecznej odpowiedzialności.